استفاده از لیزر و نور در درمان جوش :
از نور وگرما از زمانهای قدیم برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده شده است.
با پیشرفت علم فیزیک وساخت دستگاهای نوری جدید مثل لیزر و لامپ‌های تک رنگ (تک طول موج) امکان استفاده بیشتر از نور در درمان بیماری‌های پوستی فراهم آمد.
فیزیک نور: نور خورشید، مخلوطی از رنگ های مختلف است. هر رنگ نور، طول موج مخصوصی دارد. اگر منشوری را در مقابل نور خورشید قرار دهیم، رنگ های مختلفی ایجاد میشود. طول موج هایی که رنگ آبی تا بنفش ایجاد میکنند با چشم انسان قابل رؤیت هستند. طول موج‌های پایین‌تر از نور آبی را اشعه ماورا بنفش و طول موج‌های بالای نور قرمز را اشعه مادون قرمز مینامند.
یک اصل مهم علمی:
هر ملکول بر اساس خواص ساختمانی خود، یک طول موج از نور را بیشتر از بقیه جذب میکند. با جذب انرژی، طول موج ملکول فوق گرم میشود و اثرات شیمیایی به وجود می‌آورد. برای درمان جوش صورت سه نوع مختلف درمان نوری وجود دارد.
?- نور معمولی تک طول موج (Narrow band):
این نور از لامپی ساطع میشود که برخلاف لامپ های معمولی فقط یک طول موج خاص را تولید میکند. نظیر لامپ نور آبی که فقط نور آبی با طول موج ??? را از خود ساطع میکند، یا لامپ نور قرمز که طو ل موج ??? را تولید میکند. (این لامپ ها با لامپ های مهتابی که روی آنها رنگ قرمز یا آبی می‌زنند تفاوت دارند.)
?- لیزر: LASER
همان نور معمولی است که خواص فیزیکی آنرا تغییر داده‌اند، به این ترتیب که اولاً تک طول موج است، ثانیاً فقط در یک مسیر مستقیم حرکت میکند و برخلاف نور معمولی پراکنده نمیشود، ثالثاً پر انرژی است.
?- فتودینامیک تراپی: Photodynamic Therapy
میتواند با نور معمولی یا نور لیزر باشد. در این روش بر پوست ماده‌ای می‌مالند که پوست را به نور حساس میکند و موجب واکنش شیمیایی میشود.
الف- نور معمولی: یک نمونه از دستگاه هایی که نور معمولی تک طول موج از خود ساطع میکند در شکل زیر دیده میشود. این دستگاه حاوی لامپ های آبی با طول موج ??? و لامپ های قرمز با طول موج ??? است.
باکتری دخیل در به وجود آمدن آکنه (p.acne) ماده‌ای به نام پورفیرین می‌سازد که با طول موج ??? وسیله پورفیرین جذب میشود که به تخریب باکتری می‌انجامد. طول موج ??? نیز اثرات ضدالتهابی دارد و التهاب ضایعات آکنه را کم میکند. این نور باید تا ?ماه و هر روز به مدت ?? دقیقه روی صورت تابانده شود.
شایان ذکر است که بعد از سه ماه از جوش های صورت به میزان ??% کم میشود.
ب- لیزر: برای درمان جوش چندین نوع مختلف دستگاه های لیزر وجود دارد.
با استفاده از دستگاه لیزر PDL (طول موج ???) با یک جلسه درمان ??% بهبودی حاصل میشود و این بهبودی تا سه ماه دیگر ادامه می‌یابد.
لیزر دیود با طول موج mm ???? نیز در درمان جوش صورت موثر است. انرژی این لیزر توسط مولکول های آب در لایه میانی پوست جذب میشود و با ایجاد گرما به غده‌های چربی پوست آسیب می‌رساند و بدین ترتیب ضایعات جوش صورت را کاهش میدهد.
ج- فتو دینامیک تراپی: در این روش بر پوست ماده‌ای می‌مالند که پوست را به نور حساس میکند. این ماده، داخل سلولهای چربی پوست تجمع می‌یابد و به دنبال تابش اشعه با طول موج مخصوص فعال میشود و تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن میکند.رادیکال‌های آزاد اکسیژن منجر به کاهش ضایعات جوش صورت میشوند. این روش نسبت به لیزر ایجاد تحریک وقرمزی بیشتری میکند اما اثر آن به مدت طولانی تر باقی می ماند.
نتیجه‌گیری:
استفاده از روشهای درمانی نور ولیزر در درمان جوش صورت مؤثر است. این روش‌ها مورد تاًیید سازمان غذایی دارویی امریکا (FDA) هستند. اثر درمانهای نوری در درمان جوش صورت معادل درمانهای دارویی فعلی جوش صورت است، اما عوارض داروهای خوراکی را ندارد و بیمار مجبور نیست در طول روز چندین مرتبه دارو مصرف کند. استفاده از دستگاه‌های نوری و لیزر آسان است.
درم ابریشن Dermabrasionاز زمانهای دور افراد مبتلا به جوشگاه یا اسکار در صورت دنبال راهی برای درمان آن بوده اند. جوشگاه یا اسکار همان فرورفتگی های ناشی از جوش در صورت است.این فرورفتگی ها گاهی بدنبال آبله مرغان یا سالک ویاضربه وتصادف ایجاد می شوند.
جوشگاه یا اسکار انواع مختلف دارد. یکی از بهترین درمانهای اسکار درم ابریشن است
درم ابریشن عبارت است از تراشیدن صورت. با وسایل مخصوصی سطح پوست را تراش میدهند. زخمی یکنواخت وسطحی ایجاد می شود.در عرض یک هفته بدن انسان زخم را ترمیم کرده و با پوستی نو جایگرین می کند.
چه موقع درم ابریشن فایده دارد؟
در گذشته درم ابریشن فقط برای جوشگاه ها وفرورفتگی های ناشی از جوش و آبله مرغان کابرد داشت.اما امروزه برای درمان چین وچروک، لکه های ناشی از بالا رفتن سن، خالکوبی و اسکار وجوشگاه های ناشی ار تصادف بکار می رود.
کارهای قبل از عمل درم ابرشن چیست؟
بیمار توسط پزشک معاینه می شود. منافع ومضرات عمل درم ابریشن برای بیمار شرح داده میشود.عکس از صورت بیمار گرفته میشود(برای مقایسه با نتیجه بعداز عمل). لازم است بیمار در عرض چند ماه قبل از عمل مواجهه طولانی با آفتاب نداشته و برنزه نکرده باشد.در صورتی که بیمار چند ماه قبل از عمل از کرمهای ترتینوئین استفاده کرده باشد، نتیجه عمل بهتر و شانس عوارض کمتر خواهد بود. همچنین لازم است
بیمار برای پیشگیری از تبخال از چند روز قبل تا چند روز بعداز عمل قرص آسیکلوویر مصرف کند.
عمل درم ابریشن چگونه انجام میشود؟
درم ابریشن در مطب یا کلینیک قابل انجام است.احتیاج به بستری ندارد. صورت بیمار با تزریق ماده بیجس کننده بی حس میشود.سپس صورت بیمار را ضد عفونی می کنند.عمل درم ابریشن یا تراشیدن پوست هم با دستگاه وهم با دست قابل انجام است. انجام درم ابریشن با دست ارجح است. زیرا میزان تراشیدن پوست با دست قابل کنترل تر می باشد.
بعد از عمل درم ابریشن چه اتفاقی می افتد؟
برای چند روز پوست مثل یک آفتاب سوختگی شدید است.در این دوران بیمار باید روزانه چند بارصورت را شسته واز پمادهای تجویز شده استفاده کند.همچنین باید از آفتاب به شدت اجتناب کند. بهبودی زخم ایجاد شده بطور معمول ده روز طول میکشد.
پوست تازه تشکیل شده در ابتدا صورتی ویا قرمز است.این پوست در عرض هشت تا دوازده هفته به رنگ طبیعی باز می گردد.در طی این مدت بیمار می تواند از لوازم آرایش و کرمهای پوشاننده استفاده کند. همچنین باید از آفتاب به شدت اجتناب کند.
چه عوارض احتمالی بعداز درم ابریشن وجود دارد؟
قدرت ترمیم وباز سازی پوست در افراد مختلف متفاوت است.به عبارت دیگر برخی خوش زخم وبرخی بد زخم هستند.ممکن است لک تیره و یا لک روشن بعداز درم ابر یشن ایجاد شود.افرادیکه بدنبال هر زخمی دچار لک تیره می شوند از شانس بیشتری برای این عارضه برخوردارند.لکه های تیره با دارو قابل درمان هستند.
مانند هر زخم دیگری احتمال بوجود آمدن گوشت اضافه بعداز ترمیم زخم درم ابر یشن وجود دارد.این خطر در افرادیکه سابقه این عارضه را دارند بالاتر است.بهر حال در صورت بروز این عارضه راه حل درمانی وجود دارد.
محدودیتهای درم ابریشن کدامند؟
درم ابریشن برای هر جوشگاهی مناسب نیست.لازم است برای برخی از جوشگاهها قبل از درم ابریشن اقدامات دیگری انجام شود.مثلاً در مورد جوشگاه های عمیق بهتر است قبل از درم ابریشن عمل ساب سیژن و یا پانچ الویشن انجام شود.
تکرار عمل درم ابریشن به فاصله شش ماه الی یک سال نتایج بهتری می دهد.
بیمار می تواند تا هجده ماه بعداز عمل همچنان انتظار بهبودی بیشتر را داشته باشد.
ترتینوئین (کترل لوکاسید) - آکنه مایسن پلاس
همگی نامهای مختلف یک دارو هستند.نام علمی این دارو ترتینوئین است. ترتینوئین از ویتامینA ساخته می شود. ترتینوئین به شکل کرم مالیدنی به کار میرود. مهمترین دارو در درمان جوش صورت است. ترتینوئین، دانه های ریز سر سفید یا سر سیاه (کمدونها) را از بین می برد.همچنین مانع بوجود آمدن کمدونها می شود. جوشهای بزرگ وقرمز از کمدونها بوجود می آیند.بنا براین ترتینوئین اساس درمان جوش است.
تحمل پوست افراد مختلف نسبت به ترتینوئین فرق میکند. باید با کم وزیاد کردن مقدار مصرف ترتینوئین در هر نوبت به مقدار ایده ال دست یافت. طوری که مختصر پوسته ریزی ایجاد شود. بهتر است شروع مصرف به اندازه یک عدس از کرم به همه صورت یک شب در میان باشد.بتدریج پوست به ترتینوئین عادت می کند.
در این موقع باید مصرف ترتینوئین را افزایش داد.
افرادیکه پوست خشک دارند، به ترتینوئین حساس ترند.این افراد بهتر است در طول روز از یک مرطوب کننده استفاده کنند.ترتینوئین پوست را به نور حساس میکند. بنابراین در طول روز باید از یک ضدآفتاب مناسب استفاده شود.به همین دلیل ترتینوئین باید شبها استفاده شود.
پوست برخی از افراد نسبت به ترتینوئین بسیار حساس است. ترتینوئین بمدت نیم ساعت هر شب روی پوست اینها کافی است.
ترتینوئین علاوه بر اثرات ضد جوش اثرات روشن کنندگی وضد چروک نیز برای صورت دارد. بنابراین در ازبین بردن لکه های ناشی از جوش مؤثر است.
ثابت شده مصرف طولانی مدت ترتینوئین هیچگونه عارضه ای ندارد.
ترتینوئین مانع بوجود آمدن کمدونها می شود،بنابراین برای جلوگیری از عود جوش بهترین دارو است.
عوامل درمانی:
اولین قدم در درمان اکنه، تعیین شدت بیماری است. شمارش تعداد جوش ها روش مناسبی جهت تعیین شدت آکنه نمی باشد، زیرا ممکنست چند عدد آکن? بزرگ و کیستیک بیشتر از تعداد زیادی آکن? ریز و غیر التهابی، زیبایی را تحت تاثیر قرار دهد.
عوامل درمانی موضعی و خوراکی در مراحل مختلفی از پیدایش آکنه عمل کرده و اثر بخشی دارند که می توان آنها را به تنهایی و یا به صورت ترکیبی به کار برد. در بیشتر موارد، ترکیب دو یا سه دارو کفایت می کند و چنانچه پس از ?-? هفته درمان، آکنه بهبود پیدا نکرد، باید روش درمانی عوض شود نه اینکه داروی جدید اضافه گردد. یک نکت? مهم اینست که بیمار بداند درمانهای موضعی، بیشتر جهت پیشگیری از ایجاد آکنه های جدید است و اغلب اثر چندانی روی جوش های موجود ندارد. بنابراین باید درمان موضعی برای تمام قسمت هایی که احتمال بروز آکنه دارند، انجام گیرد.
ـ ترتینوئین : ( Retin – A ) :
که رتینوئیک اسید یا اسید ویتامین A نیز نامیده می شود، داروی انتخابی برای آکن? خفیف غیر التهابی می باشد. این دارو در اشکال محلول، ژل و کرم موجود است. مکانیسم عمل، افزایش روند ساخت سلولی و کاهش چسبندگی بین سلول های کراتینیزه است. استفاد? مداوم موضعی، منجر به خشک شدن پوست و نازک شدن لای? شاخی شده و پوست را نسبت به آفتاب سوختگی، باد، سرما، خشکی و مواد تحریک کننده مانند الکل و صابون حساس می کند. ترتینوئین، یکبار در روز به صورت یک لای? نازک روی پوست مصرف می شود. اکثر بیماران تا هفت? نهم الی دوازدهم بهبود می یابند. برخی بیماران، هرگز با ترتینوئین سازگار نمی شوند که چنانچه تا ?-? هفته ادامه یابد، باید درمان دیگری را انتخاب کرد.
ـ بنزوئیل پراکسید :
اثر عمد? آن ضد باکتریایی است و بیشتر از همه روی آکنه های التهابی، کیستیک و عفونی تاثیر دارد. بنزوئیل پراکسید، به صورت ژل ( با بنیان آب، الکل، استون یا صابون ) موجود است. این دارو، اثر خود را به صورت خشـک کنندگی و پوسته ریزی نشان می دهد. اکثر بیماران طـی چند روز اول درمان، دچار قرمزی پوست و واکنش شده و معمولاً ظرف یک تا دو هفته سازگاری پیدا می کنند.
ـ داروهای خشک کننده و پوسته دهنده :
این مواد جزء قدیمی ترین شیوه ها برای درمان آکنه می باشند. اسید سالسیلیک، رزورسینول و گوگرد، از ترکیبات موجود در این گروه هستند.
ـ آنتی بیوتیک های موضعی :
اکثر این لوسیون ها بنیان الکلی دارند. اریترومایسین و کلیندا مایسین از آنتی بیوتیک های رایج مصرفی هستند که برای آکنه های معمولی یا عفونی خفیف مفیدمی باشند.
ـ آنتی بیوتیک های خوراکی :
برای درمان انواع آکنه به کار گرفته می شوند. از این دسته می توان به تتراسایکلین، داکسی سایکلین، اریترومایسین، آمپی سیلین، سفالکسین، مینوسیکلین و … اشاره کرد که عمدتاً به صورت دو بار در روز مصرف میگردند. تجربه نشان داده است که مصرف طولانی آنتی بیوتیک های خوراکی بی خطر است. ولی هر یک از این آنتی بیوتیک ها ممکنست با اثرات نامطلوبی چون عدم تحمل گوارشی، حساسیت، سرگیجه و غیره همراه باشد. معمولاً شروع دارو با دوز بالا و کم کردن آن پس از کنترل بیماری، نتایج بالینی بهتری به دنبال دارد. این هدف معمولاً طی چند هفته تا چند ماه حاصل می شود.
ـ داروهای آنتی آندروژن :
این درمان برای آن دسته از مبتلایان که نشانه های بالینی افزایش آندروژن را دارند، به کار می رود. سه دست? دارویی برای تنظیم سیستم هورمونی و درمان آکنه استفاده می شود: استروژن ها برای سرکوب آندروژن تخمدانی ( مانند داروی ضد بارداری خوراکی )، کورتیکواستروئیدها برای سرکوب آندروژن غد? فوق کلیه ( مانند دگزامتازون یاپردنیزون ) و آنتی آندروژن ها برای عمل در سطح محیطی ( مانند اسپیرنولاکتون )
روآکوتان :
ایزوترتینوئین ( B-cis رتینوئیک اسید ) با نام تجارتی آکوتان، مؤثرترین داروی در دسترس جهت درمان آکن? التهابی و کیستیک می باشد که طی ?? سال گذشته، انقلابی در درمان آکن? شدید ایجاد نموده است. این دارو تمام عوامل اصلی دخیل در ایجاد آکنه را تحت تاثیر قرار داده و به شکل چشمگیری سبب کنترل آکنه و دوره های طولانی مدت بهبود می شود. بیماران دچار آکنه های شدید و به خصوص انواع کیستیک آن، آکن? التهابی متوسط که به سایر درمان ها پاسخ نمی دهد، ایجاد اسکار به دنبال آکنه، چرب بودن بیش از حد پوست و انواع غیر معمول یا بد فرم آکنه که در فرد ایجاد افسردگی می نماید، موارد انتخابی برای شروع روآکوتان هستند. روآکوتان تشکیل چربی توسط غدد سباسه، باکتری های پوست و نیز میزان التهاب را کاهش می دهد. در صورتیکه درمان به موقع آغاز گردد، از تشکیل اسکارهای شدید ناشی از آکنه های کیستیک نیز جلوگیری به عمل خواهد آمد.
روآکوتان به صورت کپسول های ?? و ?? و ?? میلی گرمی تهیه شده است. دوز مصرفی آن mg ?-?/? به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن در روز و طول درمان معمولاً ?? هفته می باشد. آغاز اثر درمانی روآکوتان بعد از ? هفته است و معمولاً ??% بیماران ظرف مدت ? ماه بهبود می یابند. در صورتیکه به دور? دوم درمان احتیاج باشد، باید حداقل به مدت ? هفته بین این دو دوره فاصله گذاشت. چرا کـه بعضی از این بیماران بـه دنبال قطع روآکوتان، بتدریجشروع به نشان دادن علایم بهبودی می نمایند.
ماد? فعال روآکوتان، از طریق دستگاه گوارش جذب شده و در صورت مصرف همزمان روآکوتان با شیر یا غذای چرب، میزان جذب آن افزایش می یابد. حدود سه ساعت بعد از دریافت mg?? روآکوتان، متوسط غلظت خونی آن به ng???-??? در سی سی می رسد. نیمه عمر حذف آن بین ??-?? ساعت است که عمدتاً از طریق صفرا صورت می گیرد.
با توجه به اثرات جانبی مصرف روآکوتان که بیش از ?? مورد می باشد، باید مصرف آن تنها به مواردی محدود شود که فرد مبتلا به آکن? ندولر متعدد، به سایر درمان های رایج، مثل آنتی بیوتیک سیستمیک پاسخ نمی دهد. ( ندول ها، ضایعات التهابی با قطر بیش از ? میلی متر هستند که ممکنست دچار عفونت یا خونریزی گردند. )
عوارض دارو :
هر بیمار کاندید مصرف روآکوتان، باید کاملاً در مورد عوارض احتمالی آن مطلع گردد. بیشتر عوارض، وابسته به دوز هستند. شایع ترین عوارض روآکوتان، عوارض خفیف تر آن شامل: خشکی پوست به ویژه ناحی? صورت و لب ها که ممکنست با خارش و پوسته ریزی مختصر همراه باشد، قرمزی پوست، خشکی گلو که می تواند منجر به خشونت صدا گردد، خشکی غشاء مخاطی داخل بینی که گاهی با خونریزی توأم است، خشکی و تحریک پذیری چشم ها که ممکنست در آن دسته از بیماران که از لنز تماسی استفاده می نمایند، مشکل ایجاد کند، دردهای عضلانی که در اینصورت باید از ورزش های شدید اجتناب نمود، افزایش موقت ریزش مو و . . . می باشند.
دست? دوم، عوارض جدی تر ناشی از این دارو بوده که خوشبختانه شیوع کمتری دارند. شامل سر درد، احساس گیجی، ضعف، بیحسی، خستگی، خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، تعریق، تغییرات سیکل قاعدگی، تغییرات بینایی، کاهش شنوایی، اختلال تمرکز، کاهش اشتها و وزن، زردی، مشکلات کبدی، کم خونی، تشنج، خشکی مفاصل و عضلات، بیماری التهابی روده، تغییرات خلق ( شامل افسردگی، اختلالات روحی و رفتاری که در موارد نادر به افکار و اقدام به خود کشی می انجامد )، عفونت های سیستمیک یا موضعی ( نظیر عفونت بافت احاطه کنند? بستر ناخن )، افزایش پیگمانتاسیون پوستی، تورم غدد، التهاب ملتحمه، دیستروفی ناخن، حساسیت به نور، دفع خون یا پروتئین در ادرار، التهاب عروقی، تغییرات سطح گلوکز خون (به ویژه در بیماران دیابتی )، افزایش سطح اسید اوریک خون که می تواند در مقادیر بالا، عملکرد کلیه را مختل نموده و یا در افراد مبتلا به نقرس سبب بروز حمل? جدید شود، کاهش سلول های خونی که کم خونی، تسهیل کبود شدگی و خونریزی و نیز افزایش استعداد ابتلا به عفونت را به دنبال دارد و . . .
ـ اثرات سمی روی کبد :
عملکرد کبد باید قبل و نیز یکماه بعد از شروع درمان، توسط تست های کبدی چک شده و سپس هر ? ماه یکبار تکرار گردد.
مواردی از هپاتیت بالینی و نیز افزایش خفیف تا متوسط آنزیم های کبدی در تقریباً ??% افرادی که تحت درمان با روآکوتان هستند، دیده می شود. گاهی اوقات حین ادام? مصرف دارو و یا با کاهش دوز آن، سطح این آنزیم ها به حد نرمال برمی گردد. چنانچه سطح آنزیم های کبدی به حد نرمال برنگشته و یا شک به بروز هپاتیت وجود داشته باشد، باید دارو را قطع و به بررسی علت آن پرداخت.
ـ ناراحتی های روانی :
روآکوتان می تواند منجر به بروز افسردگی، سایکوز و به صورت نادر تفکر خودکشی یا مبادرت به خودکشی شود. مکانیسم این وقایع هنوز شناخته نشده است. چنانچه این علایم، حین روآکوتان تراپی آشکار شوند، تنها قطع دارو کافی نیست و باید ارزیابی بیشتری صورت گیرد.
ـ افزایش خوش خیم فشار داخل جمجمه :
مصرف روآکوتان با افزایش فشار داخل جمجمه همراه بوده است. نشانه های اولی? آن سردرد، تهوع، استفراغ و اختلال بینایی هستند . بیمارانی که دچار این علایم می شوند، باید از لحاظ تورم دیسک بینائی معاینه و در صورت مثبت بودن نتیجه، روآکوتان سریعاً قطع و به نورولوژیست ارجاع داده شوند.
ـ کدورت قرنیه :
در صورت بروز هرگونه مشکل بینایی در زمان مصرف این دارو، باید مصرف آنرا قطع کرده و حتماً معاین? چشمی صورت گیرد. موارد مشاهده شده از کدورت قرنیه، اکثراً در پیگیری ?-? هفته بعد از قطع روآکوتان، برطرف شده بودند.
اگر موارد زیر وجود داشته باش باید به آکنه هورمونی شک کرد :
?- آکنه به طور ناگهانی و شدید شروع شود.
?- آکنه به درمانهای معمول پاسخ ندهد
?- آکنه در سن بزرگسالی (بالای ?? سال)
?- آکنه همراه کاهش و نازک شدن موهای سر
پوست در برابر داروهای موضعی به درجاتی دچار قرمزی، پوسته ریزی، خشکی و سوزش می شود.
در هنگام مصرف داروهای موضعی به موارد زیر توجه کنید :
عوارض اجتماعی و روانی جوش صورت :
| ?- کاهش اعتماد به نفس |
| ?- کاهش عزت نفس |
| ?- اضطراب |
| ?- هیجان |
| ?- احساس افسردگی |
| ?- عصبانیت |
فرد مبتلا به جوش باید بداند پزشک متخصص پوست تمامی عوارض روحی روانی و اجتماعی جوش را درک میکند.
درمان های رایج برای جوش صورت :
آکوتان Ro-accutane LA-ROCHE – Aknenormine HERMAL
دارو به شکل کپسول ?? میلیگرمی در دسترس است.
فبل از مصرف آکوتان چه کارهایی لازم است انجام شود؟
ضایعات کیستیک و احتباسی باید تخلیه شوند.همچنین کمدونها باید پاکسازی شوند
عود معمولاً در موارد زیر اتفاق می افتد:
آکنه شدید که از سنین پائین شروع شده باشد
آکنه ایی که در آن عوامل هورمونی غالب است(خانمهائی که کیست تخمدان دارند)
درصورت مصرف در زمان حاملگی ناهنجاری جنین
ریزش مو خیلی کم ایجاد می شود.حتی اگر ایجاد شود خودبخود بهبود می یابد.
نتیجه اینکه مصرف آکوتان زیر نظر پزشک متخصص پوست ایمن ومطمئن است.
متخصص پوست قادر است عوارص دارو را مدیریت کند.
بیمارانی که با وجود مصرف آکوتان بهبود نمیابند چه باید بکنند؟
اگر بیمار خانم باشد بایدازنظر هورمونی بررسی شود.
چگونه پوست خود را لطیف نگه داریم:
برای اینکه گیاهان و خوراکی هایی را که به کار می بریم بهتر بتوانند بر روی تغذیه پوست ما اثر بگذارند لازم است تا پوست زنده ما مستقیما این مواد را دریافت کنند تا فوری جذب نموده و از خواص آنها برای ترمیم خود استفاده کنند.
قبل از این کار باید پوست را از مواد آرایشی پاک کردو سلولهای مرده و شاخی شده ی آنرا جدا و از چربی هایی که به وسیله غده های ترشح کننده پوست ترشح می شوند تمیز نمود، یعنی آنها را از پوستمان جدا و پوست را پاک و نازک و لطیف کرده و سپس از مواد مغذی استفاده کنیم.
برای نازک کردن پوست به خصوص پوست صورت، باید از شامپوی یچه استفاده نماییم که دارای مواد قلیایی کمتری می باشد و به پوست آسیبی نمی رساند و بهتر است این گونه عمل کنیم: یک لیف نرم را به مقداری شامپوی بچه آغشته نموده وسپس آن را به صورتمان که قبلا آنرا خیس نموده ایم می کشیم، این لیف را آرام ، آرام به صورت کشیده و بهتر است این کار را از پیشان شروع کرده و تا گوش ها و زیر گردنمان ادامه دهیم و صورت را کاملا با آن شست و شو دهیم ، با این عمل چربی های روی پوستمان و همچنین آلودگی های روی آنرا کاملا تمیز نموده و سلولهای شاخی شده ی آنرا هم از بین می بریم تا پوست صورتمان نازک و لطیف تر شود.
پس از تمیزکردن صورت با کف شامپو آنرا با آب ولرم تمیز می شوییم و سپس خشک نموده، حالا بهترین زمانی است که میوه را به آن بمالیم یا بخور مناسب را انجام دهیم .
بهتر است همیشه قبل از استفاده از ماسک های زیبایی پوستمان را بخور دهیم تا منافذ آن باز شده و آماده پذیرش مواد مغذی ماسک ها شود . در عین حال پس از بخور، بدترین زمانی است که پوست در صورت ارتباط با محیط آلوده آلودگی را دریافت نموده و دچار بیماری می گردد چرا که همانطور که گفته شده منافذ پوست کاملا باز بوده و همانطور که آماده است مواد مغذی را دریافت کند، آماده است تا آلودگی ها را نیز دریافت نموده، پس بهتر این است که لطیف تر کردن پوست را پس از آمدن از بیرون و زمانی که در خانه هستیم انجام دهیم . پس از نازک کردن پوست ، بهترین عمل شست و شوی پوست با آب میوه مخلوط با روغن بادام یابهتر شیره نارگیل می باشد که فوری جذب پوست شده و برای آن بسیار مفید می باشد.
علت به وجود آمدن جوش صورت یا آکنه چیست؟
در زمان بلوغ تغییراتی در بدن ایجاد میشود، عامل هورمون‌هایی که موجب جهش رشد فیزیکی بدن میشوند عامل بزرگ شدن غده‌های چربی پوست نیز هستند. در این دوران ترشح چربی این غده ها افزایش می‌یابد. هورمون‌هایی که بیشترین اثر را روی غده‌های چربی (غده‌های سباسه) پوست دارند، هورمون‌های جنسی مردانه یا اصطلاحاً اندروژن‌ها هستند. هورمون‌های جنسی مردانه، علاوه بر جنس مرد در جنس مونث نیز به طور طبیعی وجود دارند.
غده‌های چربی پوست همیشه با یک ساختمان ریشه مو همراه هستند که به مجموع آنها، واحد پیلوسباسه می‌گویند. در طی، بلوغ، سلول های جدار مجاری مو که یک غده چربی نیز به آن متصل است (واحد پیلوسباسه) با سرعت بیشتری ریزش میکنند. در افرادی که به آکنه یا جوش مبتلا میشوند در مقایسه با افرادی که دچار جوش نمی شوند سلولهای در حال ریزش به یکدیگر می چسبند.
از طرف دیگر افزایش ترشح چربی با این سلول های به هم چسبیده مجرای خارجی ساختمان ریشه مو یا واحد پیلوسباسه را می‌بندد. ترشح غده‌ی چربی در زیر مجرای انسداد یافته همچنان ادامه می‌یابد و موجب ورم واحد پیلوسباسه میشود. از طرف دیگر یکی از باکتری های طبیعی پوست به نام پی آکنه در تجمع چربی زیر مجرای بسته شده شروع به تکثیر میکند. این باکتری از خود موادی ترشح میکند که باعث التهاب و قرمزی و جوش میشود.
گاهی مجرای مملو از چربی که در آن باکتری تکثیر یافته و ملتهب شده پاره و التهاب به عمق پوست رانده میشود در این موقع، ضایعات بزرگ و کیستیک جوش به وجود می‌آید
بنابر این جوش صورت یا اکنه بوسیله خود بدن به دنبال سن بلوغ ایجاد میشود و عامل بیرونی موجب به وجود آمدن آن نمیشود. به طور خلاصه میتوان گفت،
جوش صورت در اثر ? عامل زیر پدید می‌آید .
?- افزایش ترشح غده‌های چربی پوست اختلال در تکثیر و نوسازی سلولهای سطحی پوست
?- باکتری پی – آکنه
?- التهاب (ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن )
آیا شما هم صورت خود را چندین بار در روز می شوئید، به این امید که جوشها کم شوند؟
آیا از خوردن شکلات و یا غذاهای چرب پر هیز می کنید، به این امید که وقتی به آینه نگاه می کنید، جوش جدیدی در صورت خود نبینید؟
آیا آب بیشتری می نوشید ویا ورزش بیشتری می کنید تا از عود جوشها جلو گیری کنید؟
اگر پاسخ شما به این سؤالات مثبت است ، بدانید تنها نیستید.متأسفانه این باورهای غلط شیوع بالائی در جامعه دارد.
باورهای غلط در رابطه با جوش صورت :
باور غلط اول “: (جوش در اثر چرک یا کثیفی و عدم رعایت بهداشت ایجاد می شود” )
این یک باور اشتباه است .شتشوی زیاد صورت نه تنها باعث بهبود جوش نمی شود بلکه با خشک شدن صورت جوش تشدید می شود.التهاب و قرمزی جوش ناشی از عفونت نیست، بلکه در اثر پاسخ سیستم ایمنی بدن است.بهتر است افراد مبتلا به جوش روزانه دو بار صورت خود را شسشو دهند
باور غلط دوم: ” جوش در اثر خوردن گرمی ایجاد می شود”
ارتباط مستقیمی بین خوردن انواع غذاها و جوش صورت وجود ندارد.مطالعات علمی نشان داده یک ارتباط غیر مستقیم بین خوردن غذاهای پر کالری وچاق کننده و جوش وجود دارد.یعنی مصرف زیاد این نوع مواد غذایی در افرادیکه مبتلا به جوش هستند، جوش را تشدید می کند. بطور کلی افراد مبتلا به جوش بهتر است از خوردن بیش از حد معمول غذاهای پر کالری مثل مصرف زیاد قند و نشاسته ، چربی های اشباع(روغن ) پرهیز کنند.نه اینکه این مواد را اصلاً مصرف نکنند، بلکه در حد معمول مصرف کنند.
باورغلط سوم: ” جوش صورت وبدن در اثر کثیفی خون ایجاد می شود”
این باور اشتباه در سالهای اخیر رواج یافته است.جوش یا آکنه یک تغییر فیزیولوژیک دوران بلوغ بوده وافراد مبتلا به جوش هیچگونه ایرادی در خون خود ندارند.
بین جوش صورت وتغذیه ارتباط مستقیمی وجود ندارد.اما به طور کلی تغذیه به شیوه غربی یعنی مصرف غذاهای پر کالری وچاق کننده به تشدید جوش منجر میشود. مطالعات علمی نشان داده است که اسکیموهای ساکن شمال امریکا پس از آن که زندگی و تغذیه به شیوه غربی را در پیش گرفتند، به جوش گرفتار شدند، در صورتی که قبل از آن هیچ اسکیموی به این عارضه گرفتار نمی‌شد
همانطور که قبلاً ذکر شد، جوش صورت وبدن اساسا نوعی بیماری ذاتی است.
جوش در اثر عواملی از درون بدن ایجاد میشود. اما برخی از عوامل خارجی میتوانند منجر به تشدید آن شوند. موارد زیر میتوانند از جمله‌ی این عوامل باشند:
?- کرمهای چرب:
کرمهای مرطوب‌کننده، کرمهای آرایشی و کرم های ضدآفتاب چرب با بستن منافذ صورت منجر به تشدید جوش میشوند. بهتر است افراد مبتلا به جوش از کرمهای فاقد چربی استفاده کنند.
?- استرس: استرس، بروز جوش را در افرادی تشدید میکند که استعداد آن را دارند. گاهی هم خودجوش صورت مایه استرس میشود. به هر حال اگر افراد مبتلا به جوش صورت به طور صحیح درمان شوند. استرس اهمیت چندانی ندارد.
?- کنده‌‌کاری صورت: دستکاری و کندن جوشها ی صورت وبدن علاوه بر تشدید جوش موجب افزایش بر جای ماندن لکه های ناشی از آن نیز میشود.
?- داروهای کورتونی: کورتون‌های خوراکی،تزریقی و مالیدنی منجر یه تشدید جوش میشوند. به خصوص کورتون‌های موضعی و مالیدنی (نظیر بتامتازون) نباید در درمان جوش صورت به کار روند.گاهی در درمان جوش، آن هم زمانی که عارضه شدید باشد، متخصص پوست در ابتدای درمان، برای مدتی کوتاه، کورتون خوراکی تجویز میکند.
?- آرایش چرب و سنگین: وجود مقادیر زیاد لوازم آرایش، روی صورت که برای پوشاندن جوشها وجای جوشها به کار میرود با بستن منافذ صورت به تشدید جوش منجر میشود. بنابراین بهتر است از کرم پودرهای فاقد چربی استفاده شود.
?- گرما و رطوبت زیاد: گرما و رطوبت زیاد نیز با بستن منافذ صورت موجب تشدید جوش خواهد شد.
?- آفتاب: آفتاب نیز با بستن منافذ صورت جوش را تشدید میکند. همچنین داروهای مورد استفاده در درمان جوش صورت، پوست را نسبت به نور خورشید حساس می کنند. بنابراین بهتر است افراد مبتلا به جوش از کرمهای ضدآفتاب فاقد چربی استفاده کنند.
?- اصلاح نامناسب صورت: در مورد اصلاح صحیح صورت، در نوشته های بعدی توضیح خواهم داد.
در زمان بلوغ تغییراتی در بدن ایجاد میشود، عامل هورمون‌هایی که موجب جهش رشد فیزیکی بدن میشوند عامل بزرگ شدن غده‌های چربی پوست نیز هستند. در این دوران ترشح چربی این غده ها افزایش می‌یابد. هورمون‌هایی که بیشترین اثر را روی غده‌های چربی (غده‌های سباسه) پوست دارند، هورمون‌های جنسی مردانه یا اصطلاحاً اندروژن‌ها هستند. هورمون‌های جنسی مردانه، علاوه بر جنس مرد در جنس مونث نیز به طور طبیعی وجود دارند. غده‌های چربی پوست همیشه با یک ساختمان ریشه مو همراه هستند که به مجموع آنها، واحد پیلوسباسه می‌گویند. در طی، بلوغ، سلول های جدار مجاری مو که یک غده چربی نیز به آن متصل است (واحد پیلوسباسه) با سرعت بیشتری ریزش میکنند. در افرادی که به آکنه یا جوش مبتلا میشوند در مقایسه با افرادی که دچار جوش نمی شوند سلولهای در حال ریزش به یکدیگر می چسبند. از طرف دیگر افزایش ترشح چربی با این سلول های به هم چسبیده مجرای خارجی ساختمان ریشه مو یا واحد پیلوسباسه را می‌بندد. ترشح غده‌ی چربی در زیر مجرای انسداد یافته همچنان ادامه می‌یابد و موجب ورم واحد پیلوسباسه میشود. از طرف دیگر یکی از باکتری های طبیعی پوست به نام پی آکنه در تجمع چربی زیر مجرای بسته شده شروع به تکثیر میکند. این باکتری از خود موادی ترشح میکند که باعث التهاب و قرمزی و جوش میشود.
گاهی مجرای مملو از چربی که در آن باکتری تکثیر یافته و ملتهب شده پاره و التهاب به عمق پوست رانده میشود در این موقع، ضایعات بزرگ و کیستیک جوش به وجود می‌آید بنابر این جوش صورت یا اکنه بوسیله خود بدن به دنبال سن بلوغ ایجاد میشود و عامل بیرونی موجب به وجود آمدن آن نمیشود. به طور خلاصه میتوان گفت،
جوش صورت در اثر ? عامل زیر پدید می‌آید .
?- فزایش ترشح غده‌های چربی پوست
?- اختلال در تکثیر و نوسازی سلولهای سطحی پوست
?- باکتری پی – آکنه
?- التهاب (ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن )
آیا استرس باعث تشدید جوش صورت می شود؟
من در طی دوران دانشکده پزشکی بارها مشاهده کردم دانشجویان در دوران امتحانات دچار آکنه می شدند.استرس امتحانات منجر به تشدید جوش صورت در افرادیکه از قبل جوش داشتند می شد.برخی از افرادیکه اصلاً جوش نداشتند، در زمان امتحانات دچار یک یا دو جوش میشدند.
مطالعات علمی نیز نشان داده که استرس منجر به تشدید جوش یا آکنه می شود.
برخی از افراد با استرس شروع به دستکاری و کندن جوشها می کنند.به این ترتیب احتمال برجای ماندن لکه های ناشی از جوش افزایش میابد.
پس می بینید چگونه استرس( با ایجاد جوش ولک) باعث نازیبا شدن چهره می شود.
همانطور که قبلاً هم گفته شد، تغییرات هورمونی در سنین بلوغ (فیزیولوژیک) و همچنین در سنین بزرگسالی (مثلاً کیست تخمدان) منجر به ایجاد جوش میشوند. به علت عوارض نمیتوان در جنس مذکر داروهای هورمونی مصرف کرد. در جنس مونث در پاره‌ای اوقات، عوامل هورمونی نسبت به عوامل دیگر در به وجود آمدن جوش صورت غالب‌تر است. در این مواقع می توان از داروهایی استفاده کرد که اثرات هورمون‌های جنسی مردانه را کاهش میدهند
درمان جوش
جوشهای صورت را نمیتوان بطور کامل از بین برد ولی میتوان آنها را تحت کنترل در آورد.
در درمان جوش نباید خسته شوید. چون درمان جوش یک فرآیند مداوم و طولانی است. درمان این جوشها بستگی به نوع جوش انجام میگیرد. در کل شستشوی مکرر نواحی جوش بویژه با صابونهائی که اسیدیته میباشند و از خود بقایایی به جا نمیگذارند از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مـوثر هسـتند و در درمان نیز کـمک کـننده میباشند. این صابونها در داروخانه ها موجودند و به عنوان ضد جوش معرفی میشوند. در درمان جوش از داروهای ضد باکتری ( میکروبی ) نیز استفاده میشود. که بستگی به نوع جوش و گسترش آن دارد.
داروهای دیگری نیز بسته به نوع جوش در درمان مصرف دارند که اختصاصی میباشند و از حوصله این بحث خارج هستند.
افرادی که دارای جـوش میباشـند باید از مصـرف هر گـونه کـرم یا پـماد اجـتناب کنند: چون باعث بدتر شدن جوشها میگردند.
افرادی هستند که منافذ پوست آنها به اصطلاح باز میباشد و در داخل این منافذ بصورت سیاه دیده میشود. ترشح چـربی و در معرض هوای آزاد قرار گرفتن این چـربی باعث اکسید شدن آن میگردد و به صورت سیاه دیده میشوند. برای از بین بردن آن میتوان از همان صابونهایی که گفته شد استفاده کرد و همچنین از اسکراب صورت نیز میتوان کمک گرفت.درمان جوش در حقیقت کنترل جوش زدن صورت و بدن شما می باشد نه ریشه کن کردن آن. اگر با درمان جوش شما بهبود یافت درمان را قطع نکنید بلکه با مشاوره با پزشک خود داروهای مصرفی را تعدیل دهید. گاهی نیاز است تا کنترل کامل جوش صورت بمدت شش ماه دارو مصرف کرد. در صورتی که بعد از مصرف دو ماه از دارو جوش صورت شما بهبودی نیافت شما به داروهای مصرفی مقاوم هستید و باید درمان تغییر یابد. بسته به نوع جوش و وضعیت جسمانی و هورمونی بدن دارو انتخاب می شود. پس بدون مشاوره با پزشک خود اقدام به مصرف یا تغییر دارو نکنید. در صورتی که با مصرف دارو تغییری در وضعیت جسمانی و یا پوست شما ایجاد شد پزشک خود را در جریان گذارید. در مواردی که کیست و ندول ایجاد شود گاهی نیاز به تزریق دارو بداخل کیست و ندول است و گاهاْ کرایو نیز در درمان مورد استفاده قرار می گیرد. جوشهای سر سیاه و سر سفید اگر با مصرف کرم های لایه بردار تخلیه نشوند نیاز به تخلیه آنها با وسایل خاصی است. پس از فشار دادن این جوشها و هر نوع جوش جهت تخلیه آن پرهیز کنید چون باعث شدت التهاب و ایجاد جوشگاه میگردد. از کندن جوشها اجتناب کنید چون باعث لک و ایجاد جوشگاه میگردد. در طول درمان گاهی نیاز است که از آنتی بیوتیک خوراکی از قبیل تتراسایکلین، اریترومایسین، داکسی سایکلین و غیره … مصرف نمایید. این داروها علاوه بر کاهش مقدار باکتری باعث کم شدن التهاب نیز میگردند. اگر با مصرف طولانی آنتی بیوتیک دجار قارچ تناسلی شدید با اطلاع پزشک دارو را قطع و قارچ را درمان نمایید. از عوارض جانبی داروها هراس نداشته باشید و به پزشک خود اطمینان کنید چون ترس از دارو باعث اختلال در روند درمان می گردد. در صورت هر گونه تغییری در مزاج و وضعیت جسمی پزشک خود را مطلع نمایید. اگر داروئی غیر از داروی درمانی جوش مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید. مصرف بعضی از داروها در زمان بارداری و شیر دهی مضر هستند بنابراین در صورتی که شما باردار هستید یا به نوزادتان شیر می دهید به اطلاع پزشک برسانید. در مواقعی جوش به داروهای رایج جواب ندهد و یا جوش بصورت کیست و ندول های بزرگ باشد با صلاحدید پزشک شاید نیاز به مصرف داروی اکوتان (ایزوتره تینوئین) باشید. این دارو عوارض متعددی دارد که الزاماْ در هر بیماری دیده نمی شود. باید قبل از شروع و در طول درمان برای پیشگیری از عوارض این دارو معاینات پزشکی و آزمایشات لازم انجام گیرد. در حین مصرف این دارو و احتیاطاْ تا یک سال بعد از قطع دارو باید جلوگیری از حاملگی صورت گیرد. دوره درمان باید کامل شود چون می تواند باعث عود جوش گردد. توصیه های پزشک را در حین درمان جوش فراموش نکرده و دقیقاْ اجرا کنید. همیشه در ذهن داشته باشید که جوش را نمی توان بطور کامل از بین برد ولی می توان آن را کنترل نمود.
درمان جوشگاه های جوش:یکـــی از عارضـــه های جــــــوش صــــــورت باقـــی ماندن لکه در آن ناحیه بعلت التهاب
و فــعال بودن سیسـتم دفـاعـی بدن در آنجا میباشد. جـوشـهایی که بیشـتر دستـــکاری شــوند احـتمال بوجـود آمـدن لکه بیشتر است . در ضمن افراد با رنگ پوست تیره تر لکه ناشی از جوش در آنها بیشتر است .
درمان این عارضه در حقــیقـت درمــان جـوش میباشد . یعـنــی با درمان جوش بعلت کم شدن التهاب احتمال بوجود آمدن لکه کم میشود . درمان قاطـعی برای از بین بردن این نوع لکه وجود ندارد و در طـول زمان بسته به نوع پوست این لــکه ها از بین میروند . البته بعضــی از داروهای موضعی این طول زمان را کاهش میدهند که از آن جمله میتوان از ژل های حاوی AHA نام برد این ژل حاوی اسیدهای میوه میباشد و باعث تسهیل در پوسته ریزی طبیعی پوست میشوند و به این خاطر پوست جوان و شاداب میماند .
داروهای موضــعی دیگر کـه کـمک کننده میــباشند : کرم و ژلــهای حاوی ویتامین ث و مشتقات ویتامین آ ( کرم و ژل تره تینوئن ) .
روش های مختلفی برای از بین بردن جوشگاه ها استفاده میشود ولی باید در نظر داشته باشید که با هیچ روشی نتیجه صد در صد نیست. از جمله این روش ها می توان از لیزر، میکرودرم ابرشن، لایه برداری با مواد اسیدی و کرم های لایه بردار، سابسیژن یا آزاد کردن جوشگاه های فرو رفته از زیر، تزریق کلازن، هیالورونیک اسید و چربی را نام برد. گاهی نیاز است برای رسیدن به نتیجه مطلوب از چند روش استفاده نمود.
دیدگاه درمانی طب سنتی در مورد جوش صورت:
ولی بر اساس طـب قـدیـم و گـفته افرادی کـه جــوش صورت دارند بعضـی از خوراکیـها در بدتر کردن جـوش صورت دخیل میـباشند و پرهـیز از این خوراکیها باعث بهبودی در جوش میشود .
از جمله غذا و خوراکیهایی که باعث این علت میشوند شامل : غذاهای چرب ، تنقلات ، خرما، کشمش ، محصولات دریایی ( ماهی و میگو ) ، بعضی از میوه جات ( موز ، کیوی ، خرمالو ) و غیـره . بهـترین راهکار پرهـیز از مواد غذایی و خوراکیهایی است که فرد اظهار میکند با خوردن آنها جوش صورتش بدتر میشود.
مالش پیاز پخته شده روی پوست در درمان جوش موثر است.
مالش ترکیب گلاب و دم کرده گیاه رازیانه و آب‌جعفری روی پوست و نیز مالش دم کرده گیاه “باریجه” و “استخودوس” روی پوست در درمان جوش موثر است.
حجامت پشت گوش و زیر چانه، فصد عروق داخل بینی و استفاده از زالو در ناحیه پشت گوش نیز نقش موثری در درمان جوش دارد.
“آکنه و بثورات” پوستی که در فرهنگ گفتاری متداول نام جوش را به خود گرفته، به‌خودی خود بیماری محسوب نمیشود و در حقیقت نوعی واکنش بدن به نابسامانی‌های داخلی بدن است.
رویکرد درمانی طب سنتی به جوش همچون تمام بیماری‌ها، ریشه‌ای، کامل و برحسب مزاج و طبع است.
فرونشاندن حرارت کبد، اصلاح خلط دموی و صفراوی با گیاه کاسنی، عناب، زرشک و خاکشیر که معمولا به شکل دم کردنی و جوشاندنی یا خیس کردنی استفاده میشود، برای درمان جوش به کار میرود.
مصرف هندوانه، انجام حجامت عام ( بین دو کتف ) و فصد نیز در درمان جوش مورد تاکید و موثر است.
ارتباط جوش صورت و سرطان پوست :
طبق مطالعات و بررسی های انجام شـده افرادی که جـوش صورت دارند کمتر دچار سرطان پوسـت از نوع بازال سـل میشوند. البته این به آن معـنا نیسـت که برای درمـان جـوش پیگـیر نباشند.
هفت شیوه موثر و سودمند برای رهایی سریع و ایمن از جوش های صورت :
?- هرگز جوش ها را فشار ندهید انها را دستکاری نکنید این کارها فقط به قرمز تر و ملتهب تر شدن جوش ها منتهی می شوند و باکتری ها و چربی هایی که باعث ایجاد این جوش ها شده اند در دیگر قسمت های صورتتان پخش می شوند . همچنین بعضی مواقع این دستکاری ها به زخم شدن ناحیه اراف جوش ها منجر می شوند.
?- هر سی دقیقه یک بار یک کیسه یخ را روی جوش ها قرار دهید و ان را حدود دو دقیقه نگه دارید این عمل باعث کاهش تورم التهاب و سرخی جوش ها می شود و درد ناشی از آن از بین می برد.
?- ( ویژه بانوان ) از کرم پودرهای پوشاننده استفاده کنید. زمانی که با عجله باید در جایی حاضر باشید می توانید قبل از خارج شدن از خانه مقدار اندکی کرم پودر پوشاننده رنگ پوست روی جوش ها بمالید تا زیاد به چشم نیایند. همچنین این نوع کرم پودر ها روی سمت های براق پوست را می پوشانند و جلوه ای طبیعی و یکدست به صورت می دهند
?- با یک نوع محلول پاک سازی کننده مخصوص جوش های صورت و صابونی ملایم و بی بو روزی دو تا سه مرتبه صورتتان را بشویید/ به آرامی و با ملایمت با یک لیف یا حوله کوچک پوست صورتتان را مالش دهید ولی هرگز این عمل را با خوشنت انجام ندهید و گرنه چربی طبیعی پوست صورتتان که به صورت طبیعی از به وجود امدن جوش ها جلوگیری می کند را از بین خواهید برد
?- یک نوع کرم یا پماد حاوی پروکسید بنزوئیل یا اسید سالیسیلیک ( بسیاری از پماد ها و کرم های مخصوص درمان جوش ها که در داروخانه ها موجود هستند حاوی این گونه ترکیبات می باشند) روی پوست صورت یا نواحی اطراف جوش ها بمالید. توجه داشته باشید که این ترکیبات در صورت مورد استفاده بیش از حد قرار گرفتن پوست را خشک می کنند. پس اگر پوستی حساس دارید استفاده از آنها برای شما توصیه نمی شود.
?- در صورت امکان از مواد ارایشی و بهداشتی عاری از چربی استفاده کنید این نوع محصولات باعث ایجاد حفره و سوراخ در پوست نمی شود( این سوراخ ها و حفره ها می توانند تبدیل به جوش و کورک شود. هر شب قبل از خواب آرایش صورتتان را پاک نید با پماد یا محلولی ضدذ جوش تا چربی و آلودگی از عمق پوست صورتتان بیرون آید.
?- در شب مقدار اندکی خمیر دندان روی نواحی اطراف جوش های صورتتان بمالید تا التها و تورم و سرخی آن مکتر شود . همچنین برای کاهش التهاب و تورم یک کیسه چای مرطوب با یک تکه پنبه آغشته به چند قطره لیمو ترش را به مدت پنج دقیقه روی جوش های صورتتان قرار دهید. در صورت به کاربردن این راهکارهای ساده و موثر ، ظرف مدت کوتاهی تفاوتی چشمگیر و قابل ملاحظه را مشاهده خواهید کرد در صورتی که دوباره جوش ها عود کردند لازم است به یک متخص پوست مراجعه نمایید تا برایتان محلول پاکسازی کننده مناسب نوع پوستتان تجویز کند. درمان های بلند مدت مثل استفاده از ماسک های پوست تغییر در برنامه غذایی و افزایش مصرف اب به پیش گیری از جوش های صورت کمک کنند.
ماسک برای از بین بردن آثار جوش ها
بعضی از افراد دارای پوست بسیار حساسی می باشند و اگر زخم یا جوشی در روی آن پدید آید جای آن پس از بهبودی به صورت لکه در بدن و در روی پوست باقی می ماند برای معالجه این لکه ها می توان از روشهای زیر استفاده کرد:
محل جوش را با مخلوط عسل و ویتامین “E” به صورت روغن و یا پودر در جوز به مدت ?? دقیقه بپوشانید و سپس با آب ولرم بشویید و بعد آب سرد به صورت بپاشید، این روش را هفته ای یکبار انجام دهید تا آثار جوش ها کاملا از بین برود. مخلوط آب اسفناج و سفیدآب ، آثار جوش های صورت را از بین می برد. به محل جوشها می توان مخلوط عسل و زرده تخم مرغ و روغن زیتون مالید و یک ساعت روی صورت قرار داده و بعد آن را با آب ولرم بشویید. این عمل را یک روز درمیان تکرار کنید تا آثار جوش ها از بین برود.
برگ کلم یا برگ ترب یا پونه را کوبیده و ضماد اندازید، یا زرنیخ واشق را با آب کوبیده با سرکه، ضماد گذارید. شاه بلوط، مازو، اقاقیا هر یک از اینها را که می خواهید کوبیده و با آب گرم خمیر کرده و ضماد اندازید، مواظب باشید که محل جوش شکافته نشود. برگ جعفری و برگ تلفونی را کاملا له کنید این مخلوط له شده را به اضافه کمی عسل به صورت ماسک به پوست خود بمالید، این عمل را هر روز به مدت ?? دقیقه تکرار کنید و سپس صورت خود را با آب ولرم بشویید تا آثار جوش ها از بین برود. (کمپرس با جوشانده تخم جعفری نیز برای از بین بردن آثار جوش ها مفید می باشد.)
اثر آب بر روی جوش های چرکی
در دوره اولیه وقتی که جوش ها هنوز کوچک هستند با یخ از گسترش آنها جلوگیری کرده ، بدین ترتیب که با قرار دادن کیسه یخ روی دمل، از رشد آنها جلوگیری نموده و بعد آنها را کمپرس داغ می کنید. مسئله مهم به وجود آمدن سیستم سریع گردش خون در محل جوش می باشد چرا که این گردش سریع خون باعث تعویض شدن چرک و مواد سمی محل جوش با مواد سالمی که در خون است ، شده و در نتیجه جوش ها زودتر و بهتر از بین می روند.
موارد زیر را رعایت کنید :
-به جای غبطه خوردن به دیگران با حوصله و تمرین از پوست خود مراقبت کنید.
-صورت خود را هر روز تمیز کنید.
-دخترها، در صورت استفاده از لوازم آرایش هر شب صورت خود را تمیز کنند و پسرها روش صحیح اصلاح صورت خود را یاد بگیرند.
-به اندازة کافی بخوابید و استراحت کنید.
-از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید.
-به مقدار زیاد آب بنوشید.
-سیگار نکشید.
-از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های مضّر پرهیز کنید
نکته :
بهترین راه برای مقابله با جوش صورت تمیز نگه داشتن صورت چون عامل جوش زدن بسته شدن مجاری تنفسی پوسته که با عث جوش می شود .
مقدمه
ضایعاتی که در اثر بسته شدن مجاری غدد چربی در صورت، گردن، پشت، شانه ها و سینه بوجود می آیند جوش یا به اصطلاح آکنه می گویند. این ضایعات بصورت جوش های سر سیاه، سر سفید، جوش چرکی، کیست و ندول می توانند بروز کنند.
آکنه یا جوش یک اختلال پوستی میباشد که در سنین نوجوانی شروع وتا آخر جوانی همراه افراد درگیر میباشد . آکنه در اکثر نوجوانان دیده میشود و می تواند تا پایان جوانی و حتی بالای سی سال هم دیده شود. جوش معمولاْ بعد از چند سال بهبود می یابد ولی نمیتوان آن را به حال خود گذاشت چون با بهبود بعضی از جوشها، جوشگاه بوجود آمده تا پایان عمر باقی می ماند و از نظر زیبائی مشکل ساز هستند. گرچه این جوشگاه ها قابل ترمیم هستند ولی مانند پوست صدمه ندیده نمی شوند. در بعضی مواقع جوشگاه ها از نظر روحی فرد را آزار می دهند. بنابراین عاقلانه این است که جوش را درمان نمود تا جوشگاه را؛ چون درمان راحت تر و سریعتر است و نتیجه کار هم رضایت بخش تر است.درمان بیشتر جنبه کنترل جوش صورت به منظور بهبودی موقتی تا ما دامای که تحت درمان دارویی قرار دارندو به منظور جلوگیری ااز بوجود آمدن جوشگاهای عمیق می باشد
چگونگی بوجود آمدن جوش
اول از همه باید دید که ضایعات واقعاً جوش هستند. چون خیلی از ضایعات پوستی شبیه جوش بروز میکنند. جوش بیشتر در نواحی سبوره ( نواحی از بدن که دارای غدد چربی فراوان میباشد) دیده میشود.
غدد سباسه یا چربی از بدو در هر دو جنس وجود دارد. در اوایل دوران بلوغ با ترشح هورمون مردانه یا آندروژن این غدد شروع به بزرگ شدن و فعالیت خود که تولید و ترشح چربی است، را آغاز می کنند. غدد چربی در تمام سطوح پوستی بجز در کف پا و دست وجود دارد ولی بیشترین تراکم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه ها است. غدد چربی ترشحات خود را بوسیله مجاری چربی که در ارتباط با فولیکول مو است، به سطح پوست تخلیه می کند. افزایش ترشح چربی باعث صدمه به مجاری غدد میگردد و سلول های جدار این مجاری آسیب دیده و کنده می شوند و این سلول های صدمه دیده بهم پیوسته و تولید پلاک یا لخته می کنند و می توانند مجاری را مسدود نمایند. از طرفی در بعضی افراد پوسته ریزی پوست بعلت بعضی نقص ها در آنزیم های لازمه برای پوسته ریزی طبیعی، بطور کامل انجام نمی گیرد و پوسته های روی هم انباشته شده در منافذ مجاری چربی باعث بسته شدن این مجاری می شوند. با بسته شدن این مجاری به هر وسیله، چربی در مجاری انباشته شده و باکتری های موجود در این مجاری رشد زیادی کرده و این چربی ها را تخمیر میکنند و مواد شیمیائی تولید شده در اثر تخمیر و ترشح بعضی فاکتورها از باکتری های موجود و همچنین انباشتگی چربی در مجاری باعث صدمه بیشتر به دیواره مجاری شده و آن را بطور کامل از بین می برند. با ورود چربی، سلول های مرده دیواره، باکتری ها و مواد تخمیری و آنزیمی به داخل پوست فرآیند التهاب فعال شده و سبب قرمزی و چرکی شدن جوش میگردد.
عوامل ایجاد کننده و تشدید کننده جوش
بهداشت فردی:
گر چه آلودگی و کثیف بودن صورت و بدن علت ایجاد جوش نیستند ولی در تشدید جوش کمک می کنند. شستن صورت روزی دوبار با صابون و یا شامپو در بهبودی جوش کمک می کند. با آب گرم نباید صورت را شست، چون گرما ترشح چربی را افزایش می دهد و همچنین آب سرد نیز می تواند منافذ مجاری را خشک تر کنند و به بسته شدن این منافذ کمک نماید. پس بهتر است با آب ولرم صورت را شست.
رژیم غذائی:
از نظر علمی و آنچه در کتب علمی - پزشکی موجود است هیچ نوع غذا و خوراکی در ایجاد و تشـدید جــوش صورت دخـیل نیسـتند .
معمولاْ غذا باعث ایجاد جوش نمیشود. گرچه غذاهای چرب و شیرین در بعضی افراد جوشها را بدتر می کنند ولی این عمومی نیست و بقیه افراد نیاز به رژیم غذائی ندارند. ترشح زیادی انسولین در خون و رسیدن آن به پوست در برخی افراد باعث ایجاد جوش می شود. با خوردن غذاهای شیرین و چرب ترشح انسولین افزایش می یابد.
پس فقط افرادی که با خوردن چربی و شیرینی دچار جوش می شوند نیاز است که از خوردن این غذاها پرهیز کنند. البته باید توجه داشت که عوامل دیگری نیز در ایجاد و تشدید جوش سهیم هستند. پس باید موقعی قضاوت کرد که این غذاها باعث تشدید جوش می شوند که با هر بار مصرف آنها جوش بدتر شود. از جمله غذا و خوراکیهایی که باعث این علت میشوند شامل: غذاهای چرب، تنقلات، خرما، کشمش، محصولات دریایی ( ماهی و میگو )، بعضی از میوه جات ( موز ، کیوی ، خرمالو ) و غیـره. بهـترین راهکار پرهیز از مواد غذایی و خوراکیهایی است که فرد اظهار میکند با خوردن آنها جوش صورتش بدتر میشود.
نور خورشید:
گرمای حاصل از نور خورشید باعث تحریک ترشح چربی و از طرفی باعث خشک شدن منافذ می شود. پس بهتر است از قرار گرفتن در تابش مستقیم آفتاب اجتناب کرد.
فراورده های آرایشی:
افرادی که پوست چرب و دارای جوش هستند باید از کرم پودر و مرطوب کننده و حتی ضد آفتاب هایی استفاده کنند که فاقد چربی باشد. این محصولات باید غیر آکنه زا و غیر کومدون زا باشند. موااد آرایشی را باید روزی دوبار از صورت خود با آب و یا شیر پاکن های فاقد چربی و سازگار با پوست چرب پاک کنید. کرم پودرهای رنگی فاقد چربی می توانند قرمزی پوست شما را از نظر مخفی کنند. در صورت لزوم از مارکی استفاده شود که باعث التهاب پوستی نگردد (شما به آن حساسیت نداشته باشید که با تست کردن در داخل بازو می توانید از سلامت آن مطمئن شوید).
عوامل دیگر :
آلودگی هوا، نداشتن تحرک جسمانی، دوران قاعدگی، ترکیبات آرایشی پوستی، مصرف الکل، سیگار و موادمخدر، مصرف داروهای شیمیایی و هورمونی، ترکیبات شیمیایی موجود در غذاها، آلرژی و شوینده‌ها و آلاینده‌های صنعتی نیز در بروز جوش نقش موثری دارد.
اختلالهای هورمونی،استرس و تنش‌های عصبی، یبوست، کم‌خونی،اختلالهای ریوی، تغذیه نادرست و کم خوابی از علل زمینه‌ساز بروز جوش بر روی صورت است.
تحریک و کندن جوش با ناخن، سبب برداشته شدن لایه طبیعی محافظ روی جوش شده و بستر ورود میکروب‌ها به منطقه جوش را تسهیل کرده و در نهایت موجب بروز ضایعات پابرجا بر روی پوست میشود.
همچنین، تماس جوشها با هر نوع آلودگی و بوی سرخ کردنی نیز سبب تشکیل لکه‌های سیاه بر روی پوست میشود.
غدد چربی بطور طبیعی در تمام سطح پوست گسترش دارند و مسئو ل چرب نگه داشتن سطح پوست میباشند. همچنین به علت دارا بودن بعضی مواد دارای خاصیت ضد میکروبی و قارچی هستند. این غدد در کف دست و پا و لـب وجود ندارند و بیشترین تراکم آنها در صورت ؛ سر ؛ سینه و قسمت بالای پست میباشد.
جوش بیشتر در صورت دیده میشود و بصورت انواع شکلها از قبیل: کومدون ( جوشهای ریزی که بصورت سر سیاه و سر سفید دیده میشوند )؛ پاپول (جوشهای برجسته و قرمز رنگ)؛ پاسچول (جوشهای چرکی ) و بالاخره ناجول و کیست (جوشهای بزرگ و دارای عمق و مواد داخل آنها).
از بسته شدن دهانه خروجی غدد چربی بعلتهای گوناگون جوش بوجود میاید.
علتهای بسته شدن این دهانه ها شامل:
?) تولیـد و ترشح زیادی چربی در این غدد که خود این میتواند بعلت ارثی بودن یا عدم تنظیم هورمونی باشد. البته گاهی سطح هورمون در سطح طبیعی میباشد ولی پوست به این مقدار طبیعی نیز حساس است.
?) رشد میکروب در دهانه غدد که باعث التهاب و بسته شدن این غدد میشوند.
?) اختلال در کراتینی شدن ( در تشکیل کراتین دهانه اختلال وجود دارد مثل افرادی که سوء تغـذیه یا رژیم غـذائی دارند که اسیدهای چرب ضروری در بدن آنها کـم میباشد و یا بعـلتهای دیگری این اختلال وجود دارد).
آیا بزرگ کردن سینه روی روشهای تشخیص سرطان سینه تأثیر دارد ؟
شاید مهمترین موضوع در مورد پروتز های سینه امکان به تأخیر افتادن تشخیص سرطان سینه با پروتزسیلیکون و یا پر شده با آب نمک می باشد. هر دوی این ماده ها حاجب هستند(اشعه و پرتو ها را از خود عبور نمیدهند)، به این معنی که مانع دیدن بافت اصلی سینه در درجات مختلف مامو گرافی می شوند.
اگرچه تکنیک های مامو گرافی در این چند سال اخیر پیشرفت کرده اند و رادیوگراف می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از سینه ی اصلی که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند. بهتر است بدانید که تنها ??_??% سرطان های سینه بوسیله اشعه ی ایکس قابل تشخیص هستند . بنابراین بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود شخص یا با معاینهت فیزیکی قایل تشخیص می باشند. در این رابطه بیشتر پزشکان بالینی احساس می کنند که پروتز سینه حقیقتا می تواند عمل معاینه از طریق لمس کردن را ساده کند. زنی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ی ماموگرافی منظم که زنان دیگر دارند را داشته باشد. شخصی که کار رادیو گرافی را انجام میدهد باید مطلع باشد که شخص دارای پروتز سینه است و بنابراین نماهای خاص برای رادیولوژی مناسب خواهد بود.در نتیجه پروتز های سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ هر چند مانع انجام آن نمی شوند.
پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟
مانند تمام محصولات ساخت دست بشر، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. علی رغم اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند(حتی در برابر فشار)،ولی مستعد کهنه شدن یا فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر پوسته ی خارجی یا پوشش پروتز سینه بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگر چنین اتفاقی افتاد مواد آن به بیرون تراوش پیدا می کند. این حالت معمولا متلاشی شدن یا تراوش یا پارگی پروتز سینه نامیده می شود . اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه اش کمی صاف شده ویا شکل آن تغییر پیدا کرده است،
اما اکثرا و به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد . همانطور که قبلا بیان شد، یک کپسول یک نوع کیسه ی بیولوژیکی را تشکیل می دهد که هر نوع پروتز سینه را در بر می گیرد.بنابر این بعد از اینکه از پروتز سینه تراوشی رخ داد، مواد درون آن هنوز در همان مکان بوسیله ی کیسه ی خود بدن یا کپسول باقی می مانند.اگرچه علی رغم تشخیص مشکل آن از نظر کلینیکی، به یمن وجود سونوگرافی (اولتراسوند) بیشتر اوقات قادر به دسترسی دقیق به شرایط هر نوع پروتز سینه در مواقع لزوم، خواهیم داشت.
نمودارها و تصاویر زیادی وجود دارد که بیان میکند که نهایتا هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود چقدر باقی می ماند. یک نمودار میانگین حدود ?? سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است بنابراین یک زن که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی انجام می دهد سینه هایش حرکت زیادی میکنند افرادی نظیر مربیان ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و …کسانی هستند که به طور طبیعی پروتز سینه شان در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شود.در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتز های سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابر این توصیه می شود که به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب از حالت و موقعیت پروتز های سینه ی خود ??-?? سال پس از عمل جراحی به طور مرتب مورد معاینه قرار گرفته و یا سونوگرافی نمایید.
عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟
اصل مهم در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک جیب پشت سینه ی اصلی است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جرئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که از قبل لازم است شخص آن را بداند.
چه نوع برش هایی وجود دارد ؟
به طور کلی سه نوع برش جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیر سینه ای که بیشترین استفاده را دارد، در زیر سینه در قسمت خط یا چین سینه ایجاد می شود. طول برش حدود ?سانتیمتر است . این معمول ترین و رایج ترین برش است و چین طبیعی خود سینه معمولا به خوبی جای زخم سینه زا پنهان می کند. این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت ایجاد می کند، اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون جیب دقیقا کنترل می شود.
یک روش دیگر برش پوست تیره تر اطراف لبه و کناره ی نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ چین پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن بکند.
روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سخت تر است و ممکن است در آینده مشکلی بوجود آید و به یک برش اضافی روی سینه احتیاج باشد. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند که این روش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده باشید ناحیه ی زیر بغل مشخص است. به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد. به طور نرمال جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد اگرچه هیچ جراحی نهایتا نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند.
پروتز سینه را کجا قرار می دهند؟ جلو یا پشت ماهیچه سینه ؟
دو مکان یا دونوع جیب ایجاد شده برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد : زیر غده ای در جلوی ماهیچه ی سینه و زیر ماهیچه . ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند.
در انگلستان مکان زیر غده ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. اشکال این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی سینه ی کاشته شده در زنان لاغر چشمگیرتر است . در این موارد هر کسی می تواند ظاهر سینه ها را روی قفسه ی سینه تشخیص دهد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.
اگرچه بعضی انواع پروتز وجود دارد که برای روش زیر غده ای مناسب تر هستند.این زنان معمولا سینه های اصلی شان زمانی بزرگتر از زمان حالشان بوده است. وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه ی پوست پوشیده شده در اطراف بافت سینه میزان کمی جمع شدگی و افت وجود دارد، پس شکلی ایجاد می شود “کیف خالی” نامیده می شود. تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر غده ای قرار بگیرد تا بتواند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند. در مواردی که پوشش پوستی کشیده می شود و نوک سینه تا،تای زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را بالا آوردن کوچک کنند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص می شود.
دومین مکان،مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد. مکان زیر ماهیچه ای پوشش زیاد پروتز را افزایش می دهد، پوشش و پوشیدگی شکل و ظاهر پروتز سینه را نیز زیاد می کند. این مکان مخصوصا در زنانی که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلا ندارند، بسیار مفید است. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط نهایتا بعضی عوارض نامساعد که روی ظاهر سینه وجود دارد و در بالا توضیح داده شد کاهش می یابد. مزیت دیگر این است در این حالت مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود. اشکال آن این است که ممکن است درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت میکند.
تصمیم در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز متناسب اسب ، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟
عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که تمام شب در بیمارستان بمانید. این فرایند تقریبا یک ساعت به طول می انجامد.
آیا این عمل دردناک است؟
درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. همیشه تعیین درد برای هر شخص مشکل است. در حالی که بعضی خانم ها این فرایند را دردناک می دانند، دیگران گفته اند که بعد از عمل جراحی درد بسیار کمی داشته اند. مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه ی سینه ای همراه با درد بیشتری است چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. منصفانه است که گفته شود که بیشتر زنان میزان معتدلی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت. اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه ها دارند و در حقیقت با هر نوع مسکن معمولی آن ها را از بین برده اند.
بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
سینه های شما تا حدودی ورم کرده و بعد از عمل جراحی کبود می شوند. این حالت معمولا دوتا سه هفته بعد از بین می رود.گاهی اوقات ورم دو سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت نرمال و عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود اگرچه اگر تفاوت زیادی بین سینه ی دو طرف وجود دارد، باید با پزشک تماس بگیرید.
بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است.در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی پروتز کم کم پائین آمده و نسبت به اثرات جاذبه ی زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طببیعی باز می گردد. اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.
بدنبال عمل جراحی شما باید بانداژ مناسبی داشته باشید و لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از دوهفته پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. اکثرا بخیه ای برای کشیدن وجود ندارد، چون اغلب داخلی و جذب شدنی هستند.همیشه به خاطر داشته باشید که دستور العملهای بعد از عمل جراحی را بخوانید و رعایت کنید .
بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟
تغییر احساس در نوک سینه و حس خود سینه، ممکن است اتفاق اقتد. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین میرود،دیگران فقط کمی کاهش در حس سینه هایشان را گزارش کرده اند و بعضی حتی افزایش حس سینه را گزارش کرده اند. در اکثر موارد تغییر احساس سینه موقتی می باشد و به زودی از بین می رود و بهبود می یابد. دوره کامل بهبودی و درمان گاهی تا هجده ماه به طول می انجامد . اگرچه در تعداد بسیار کمی از بیماران از دست رفتن دائم احساس نیز ممکن است رخ دهد .
به دنبال انجام این عمل شیر دادن با سینه امکان پذیر است و شما قادر به تولید شیر کافی خواهید بود. شما باید بدانید که به طور طبیعی همه ی خانم ها نمی توانند به طور رضایتبخشی شیر بدهند، چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند.
حاملگی: اگر شما بعد از عمل جراحی تان حامله شوید بافت های سینه ی شما بزرگ شده و پوست نیز متعاقبا کشیده می شود. همچنین هنگام حاملگی و همراه با آن اگر شیر دادن را متوقف کنید بافت سینه ی شما کوچک و جمع خواهد شد. پیش بینی اینکه چه میزان این تغییرات رخ خواهد داد غیر ممکن است ولی حجم پروتز سینه در طی این عملیات به همان اندازه باقی خواهد ماند.
چین خوردگی یا چروک شدن پوست روی پروتز ممکن است در زنانی که بافت سینه کمی دارند یا اصلا ندارند رخ دهد . پروتز های سینه ی هیدروژلی که برششان نسبت به پروتز های سینه ی سیلیکونی کمی بلندتر است بیشتر دچار این حالت می شوند. این حالت هیچ مشکل پزشکی به خودی خود ندارد اما از نظر زیبایی نامطلوب است. این حالت می تواند در هر قسمتی از سینه رخ دهد. به منظور به حداقل رساندن این عارضه در زمان مشاوره به شما توصیه می شود که بهترین مکان گذاشتن پروتز همان موقعیت زیر ماهیچه ای است . خاطر نشان می گردد که احتمال رخ دادن چین و چروک خوردگی حتی وقتی احتیاط های لازم انجام شود وجود دارد و گاهی از بین بردنشان مشکل و حتی بعضی اوقات غیر ممکن است.
در زنان لاغر بعد از عمل جراحی بزرگ کردن سینه، پروتز لمس می گردد در این موقعیت ها پروتز های سینه بیشتر در قسمت پائین سینه نزدیک به تای سینه احساس میشوند.این حالت هم هیچ چاره ی پزشکی ندارد، اگرچه زنانی که این نکته را به خاطر نداشته باشند ممکن است ناگهان نگران شوند که ممکن است در سینه شان غده ای ایجاد شده باشد. در هر حالتی که عدم اطمینانی در این مورد وجود دارد همیشه بهتر است با جراحتان تماس بگیرید تا او سینه تان را معاینه کند.هیچ نوع احتمال ترکیدن یا از هم باز شدن پروتزهای سینه هنگام مسافرت با هواپیما، شناکردن، شیرجه زدن و غیره وجود ندارد.
جای زخم ها به چه شکل هستند؟
ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نیست بلکه یک رویداد بعد از عمل محسوب می شود. خوشبختانه جای زخم ها در عمل بزرگ کردن سینه کوتاه بوده و حدود ? سانتیمتر ط.ل دارند. شماباید همیشه انتظار داشته باشید که جای زخم ها در ابتدا قرمز،ملتهب، قلمبه و حتی دارای خارش باشند که به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند. این یک حالت عادی در فرایند التیام و جوش خوردن زخم می باشد. اگرچه مهم است به خاطر بسپارید که ترمیم کامل و التیام زخم ممکن است حدود دوسال طول بکشد. برای تسریع و تسهیل فرآیند درمان ماساژ روزانه ی جای زخم در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود.اگرچه شما باید بدانید که هیچ پزشک مسئولی در موقعیتی قرار ندارد که بتواند پیش بینی کند که هر نوع جای زخمی چگونه به نظر خواهد رسید. البته همانطور که گفته شد جای زخم ها کمرنگ شده و به مرور زمان بهبود می یابند.
چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟
تمام عمل های جراحی ممکن است با بعضی خطرات و عدم اطمینان همراه باشند.وقتی یک عمل بزرگ کردن سینه توسط یک جراح پلاستیک خبره انجام می شود، اشکالات و خطرات معمولا کم و نادر هستند. با این وجود افراد آناتومی بدنشان، عکس العملهای فیزیکی شان و توانایی التیام یافتن وجوش خوردن زخم هایشان بسیار با یکدیگر فرق دارد و نتیجه ی نهایی هرگز به طور کامل قابل پیش بینی نیست. این اشکالات عبارتند از : عفونت، خون مردگی و سیاه شدن پوست.
عفونت می تواند علی رغم تزریق روزانه و منظم آنتی بیوتیک ها در زمان عمل جراحی همچنین بعد از عمل جراحی، نیز پیش می آید. احتمال رخ دادن آن یک درصد می باشد .علائمی مانند درد، قرمزی، ورم کردگی با تب که بدنبال عمل بزرگ کردن سینه پیش می آید باید بلافاصله به بیمارستان گزارش شود.عفونت اگر گزارش نشود به راحتی می تواند موفقیت هر عمل جراحی را به خطر بیندازد. اگر عفونت جدی بود و به آنتی بیوتیک ها جواب نداد، ممکن است لازم شود پروتز سینه بیرون آورده شده و تا زمانی که عفونت کاملا پاک نشده است نباید مجددا گذاشته شود.
خونریزی ناشی از تراوش در رگ خونی باعث ایجاد ورم و کبودی سینه می شود. اگر مقدار آن کم باشد بدن به مرور زمان قادر به جذب آن خواهد بود.اگر مقدار آن قابل توجه بود که خونمردگی نامیده می شودو (?%) ممکن است که لازم شود آن را تخلیه کنند. وقتی خون کافی برای پوست فراهم نشود، سیاه شدن پوست یا تخریب پوست رخ می دهد. اگر جراح پروتز سینه را بسیار بزرگتر از جیب ایجاد شده انتخاب کند این امر رخ می دهد. این حالت بسیار نادر است و در حقیقت دکتر منافی هرگز این مشکل را تجربه نکرده است و انتظار آن را نیز ندارد.
منقبض شدن کپسول
این مهمترین و رایجترین اشکالی است که در پروتز پیش می آید. یک کپسول ، یک لایه از بافت زخم است که معمولا در اطراف هر ماده ی مصنوعی قرار گرفته در بدن ایجاد می شود. این پاسخ طبیعی بدن به یک ماده ی خارجی است. بیشتر اوقات این کپسول بسیار نرم است بطوریکه تقریبا غیر قابل تشخیص است و بنابر این به هر حال تأثیری روی پروتز سینه نمی گذارد . منقبض شدن کپسولی یا سفت شدن وقتی رخ می دهد که یک لایه از بافت زخم در اطراف پروتز سینه جمع می شود و آن را فشار می دهد به طوریکه سینه شروع به سفت شدن می کند و یا در بعضی موارد کاملا سفت می شود. یبشتر انقباض های کپسولی امروزه در پروتز های سینه ی سیلیکونی با پوسته ی نرم که سال ها قبل گذاشته شده اند رخ می دهد. میزان انقباض کپسولی در کذشته (??%_??%) بوده است.با پیدایش پروتز های سینه با پوشش وپوسته ی بافت دار مشکل انقباض کپسولی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و در حال حاضر میزان آن بین (%?_?%)است .
دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد. مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود. اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت و اذیت کند، حتی ممکن است که دردناک شده و ممکن است باعث انحراف سینه از حالت عادی شود. این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی متفاوت باشد.
این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل، اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی می باشد. متأسفانه در حال حاضردر صورتی که انقباض کپسولی رخ دهد هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی وجود ندارد. اگرچه همانطور که قبلا گفته شد،این حالت خودش خطری در سلامت شخص ندارد غیر از اینکه ممکن است مانع از ماموگرافی شود.دو روش برای کاهش یا کم کردن سفتی یک انقباض وجود دارد . این دو روش عبارتند از :کپسولوتومی بسته و باز.در کپسولوتومی بسته، پروتز سفت شده به صورت دستی از بیرون فشرده می شود و کوشیده می شود تا پوشش زخم پاره شده یا ترک بخورد، وقتی کار به طور رضایتبخش انجام شود نتیجه فوری بوده و سینه بلافاصله احساس نرمی می کند. البته مقاومت پوشش زخم در برابر پاره شدن از فردی تا فرد دیگر فرق می کند. در بعضی ها پاره شدگی ها به راحتی رخ می دهند اما در بعضی دیگر جای زخم آنقدر سفت است که نمی تواند پاره شود که نتیجه ی آن ظاهری زشت و بد منظره خواهد بود.کپسولوتومی بسته همچنین ممکن است باعث ایجاد کبودی، خونریزی یا حتی پارگی خود پروتز سینه بشود .اگر پارگی رخ داد نیاز می شود که شما عمل جراحی کرده و پروتز سینه ی پاره شده را برداشته و پروتز دیگری جایگزین آن کنید. به خاطر وجود این نتایج و پیامد های غیر قابل پیش بینی کپسولوتومی بسته کمتر انجام می شود.
کپسولوتومی با روش دیگری است که کنترل شده تر می باشد ترجیحا مورد استفاده قرار می گیرد .این روش تحت تحت بیهوشی عمومی انجام می شود . در این فرایند برش قدیمی مجددا باز می شود و کپسول ضخیم شده برداشته شده یا شل می شود. سپس پروتز سینه دوباره در جای خود قرار می گیرد متأسفانه حتی بعد از انجام یک کپسولوتومی رضایتبخش و موفق همیشه امکان سفت شدن مجدد وجود دارد .
چه مدت طول می کشد تا من به حالت عادی باز گردم؟
اگرچه میتوانید به نرمی راه بروید و کارهای بسیار سبک را از روز بعد از عمل انجام بدهید، لطفا در ? تا ?? روز اول از انجام هر گونه کارهای کشیدنی یا بلند کردنی بپرهیزید .بسته به شغل بسیاری از زنان بعد از این مدت زمان میتوانند به سر کار خود بر گردند. مشخصا اگر کار شما شامل کارهای کششی و بلند کردنی است توصیه میشود ?? روز دیگر از کار کردن بپرهزید. شما معمولا می توانید تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کنید تمرینات بازوها وشانه ها و شنا کردن را میتوانید بعد از ? هفته شروع کنید؛ وقتی تمرین و ورزش میکنید یک سینه بند ورزشی خوب بپوشید. رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود ? هفته میتواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود. (لمس کردن و دست زدن محکم تر سینه ها بعد از دو ماه امکان پذیر است.)
خلاصه
احتمال این که شما بعد از انحام عمل جراحی تان خوشحال و راضی باشید بسیار زیاد است. بسیاری از بیماران مزایا و فواید این نوع عمل جراحی را می دانند. اگرچه علی رغم اطمینان و دلگرمی که توسط جراحان پلاستیک کار آمد و ماهرارائه شده است بسیاری از زنان هنوز در مورد سالم بودن پروتز ها ی سیلیکونی و به طور کلی سایر پروتز ها ی سینه اطمینان ندارند. اگر شما می خواهید که این عمل را انجام دهید چاره ی دیگری ندارید یا اینکه این عمل را انجام ندهید و نهایتا پروتز سینه ای را انتخاب کنید که احساس بهتری نسبت به آن دارید.
اگر تصمیم دارید که ادامه دهید تصمیم در مورد این که چه نوع پروتز سینه ای را مورد استفاده قرار بدهید به عهده ی شما است.یک جراح فقط می تواند به شما اطلاعات بدهد و به شما توصیه کند که با چه نوع پروتزسینه ای احساس بهتری خواهید داشت. متأسفانه یک پروتز سینه ی کامل و بدون نقص هنوز ساخته نشده است و همانطور که توضیح داده شد چند نقص و عیب همراه با تمام پروتز های سینه وجود دارد . بنابراین یک شخص باید سعی کند تمام این موارد را در برابر فوایدش از طریق بررسی هر نوع مدرکی به طریق عقلانی و بی طرفانه متوازن و متعادل کند. بیماران هرگز نباید به خودشان اجازه دهند که توسط هر نوع گزافه پردازی رسانه ای یا شایعات تحت تأثیر قرار بگیرند.
محققان می‌گویند یک واریان ژن “? “CNTNAP??با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم ارتباط دارد بویژه هنگامی که این واریان از مادر به ارث رسیده باشد.
این تحقیق در “دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز” و “دانشگاه ایلینویز” در شیکاگو انجام شد.
دکتر “توماس آر. اینسل” رییس موسسه ملی بهداشت روانی گفت بیماری اوتیسم تاحد زیادی ارثی است.
این یافته در نسخه اینترنتی مجله “ژنتیک انسان” منتشر شده است.
