لانولین چیست و چه کاربردهایی دارد؟
چربی پشم یا لانولین موم زرد رنگی می‌باشد که از غدد چربی پشم حیوانات گرفته می‌شود. بیشتر لانولین‌های مورد استفاده انسان از پشم گوسفند تهیه می‌شود. لانولین غالبا به اشتباه و برای بیش از 150 سال در فارماکوپه ها چربی پنداشته می‌شد در حالی که فاقد گلیسرید و در حقیقت از مومها است. این موم از طریق فشردن پشم گوشفند در میان یک غلطک تهیه می‌شود. تمام یا بیشتر لانولین در زمان تهیه نخ، نمد و پارچه از پشم جدا می‌شود.
نقش طبیعی لانولین در پشم برای حفاظت از آن و پوست جاندار در برابر نابسامانی‌های آب و هوا و محیط زیست است. همچنین به نظر می‌رسد این ماده نقشی در دستگاه پوششی بهداشتی بدن حیوان دارد. لانولین و بسیاری از مشتقات آن به عنوان ماده بهداشتی برای درمان و زیبایی پوست انسان استفاده می‌شود
این موم که یکی از مهمترین پایه روغن ها در مصارف آرایشی و بهداشتی بوده و برای ساخت و ترکیب با انواع کرم های دست و صورت و گاهی پمادهای چشمی مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته از این ماده در طب سنتی جهت درمان بیماری های پوستی و ناراحتی های مفصلی استفاده می شده که در ادامه اشاره ای به خواص درمانی این ماده ارزشمند خواهیم داشت:
به طور گسترده ای پایه کرم های گیاهی و شیمیایی است
برطرف کننده شقاق نوک پستان مادر در زمان شیر دهی : لانولین با ممانعت در برابر از دست رفتن رطوبت پوست باعث بهبود شقاق نوک پستان می‌شود (البته باید در این مدت از شیردهی با سینه بیمار خودداری کرد)
زخم نوک پستان : استفاده از لانولین در درمان زخم نوک پستان موثر است
لطافت پوست : یکی از مواد رایج مورد استفاده در ساخت کرم های نرم کننده و حفظ جوانی پوست است
محافظت از خشکی و حفظ رطوبت پوست : لانولین از خشک شدن پوست جلوگیری می نماید وقتی که رطوبت هوا پایین است، آب اندکی را که در لایه های پوست وجود داشته،حفظ می کندضد چین و چروک : از شیارها و چین و چروک‌های ظریف پوست کاسته و یکی از اجزای اصلی کرم‌های ضد چین و چروک پوست است
ترک پاشنه پا : با مصرف مداوم از لانولین ترکها و شقاقهای پوست تا حدود زیادی بهبود می یا
