دیدگاه بزرگان طب حکمی ایران: «غلظت خون» فراتر از چیزی باشد که امروز در طب نوین می شناسیم. از دیدگاه حکیمان، هر عاملی که موجب افزایش قوام خون شود در واقع آن را غلیظتر می کند. افزایش قوام می تواند ناشی از ورود پارتیکل های بیشتر (سلول های خونی یا غیر آن) به حجم قبلی خون باشد، یا به دنبال تحلیل و دفع مائیت خون به طور ثانویه رخ دهد، یا به خاطر مصرف مواد غذایی لزوجت آور یا خشک کنند? رطوبات رخ دهد. باید توجه داشت که در اینجا «خون» الزامآً به معنای توده RBC یا خلط دم تنها نیست بلکه مراد از آن می تواند همه خروجی هضم کبدی (مایع دربردارنده همه اخلاط) باشد. در این حال هر عاملی که موجب افزایش قوام خون شود مغلّظ یا غلیظ کننده خون خواهد بود. این عامل غلیظ کننده می تواند مولّد خلط دم غلیظ باشد (مانند گوشت گاو) یا آنکه بیشتر در تولید اخلاط غلیظ نقش داشته باشد (مانند عدس و بادنجان برای سودا، و ماکارونی و آش پررشته غلیظ برای بلغم). بدیهی است که خلط صفرا نمی تواند مستقیماً نقشی در تغلیظ خون داشته باشد مگر در صورت خاصی که از این مجال بیرون است. در این دیدگاه بالا رفتن سطح سرمی چربی ها یا افزایش قند خون یا بالا رفتن تعداد پلاکتها یا گلبولهای سفید در خون نیز مسبّب غلظت خون شمرده می شوند. بنابراین در هر مورد با سبب خاصی روبروییم که نیازمند تشخیص افتراقی است، و در هر مورد نیاز به اقدامات پیشگیری و درمانی خاصی است. در مورد مقایسه حجامت و اهدای خون باید گفت که حجامت جهت کاهش غلظت خون نمی‌تواند جای اهدای خون را بگیرد، زیرا حجم خونی که در حجامت از بدن خارج می‌شود زیاد نیست و ما در این مورد نیاز به خارج کردن مقادیر بیشتری خون از بدن داریم. استرس و تنش‌های عصبی هم عامل بروز غلظت خون کاذب است، استرس و فشارهای روانی سبب افزایش ترشح آدرنالین و در نتیجه بروز انقباضات عروقی می‌شود، بدین ترتیب پلاسما به خارج عروق نشت کرده و نسبت به گلبول قرمز کاهش می‌یابد. تعریق و اسهال‌های شدید از علل دیگر برروی غلظت خون (پلی سیتمی) کاذب یا موقت است سن شیوع این عارضه بالای 40 سال بوده و در مردان شایعتر است.
