زانو یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مفاصل بدن است و زانو درد از شایع‌ترین شکایات افرادی است که به کلینیک‌های درد مراجعه می‌کنند. هر چند درد زانو در افراد مسن شایع‌تر است، اما بسیاری از جوانان نیز از زانو درد شاکی هستند.
زانودرد برحسب سن و شرایط فرد علل مختلف و متفاوتی دارد، از شایع ترین علل زانودرد می توان به این موارد اشاره کرد:
سائیدگی زانو (آرتروز یا استئو آرتریت) که در آن غضروف مفصل ممکن است تخریب شده یا از بین رفته باشد، التهاب مفصل (آرتریت) که نوعی روماتیسم مفصل است و درد از علائم مشخصه آن است، نرمی غضروف کشکک، آسیب های تاندون یا رباط های اطراف زانو، آسیب یا پارگی مینیسک زانو، آسیب های ورزشی و ضربه.
اما فارغ از این که علت زانودرد کدام یک از علل مذکور باشد توصیه های زیر را می توان در کنار درمان تخصصی، برای رفع درد زانو به کار گرفت.
شاید اولین توصیه، کاهش وزن باشد که از فشار برای مفصل زانو کاسته، احتمال صدمات به غضروف و تاندون و رباط های زانو را کاهش می دهد.
شنا یا راه رفتن در آب از ورزش های مفید در کاهش درد زانوست و برعکس ورزش هایی مانند فوتبال، تنیس، بدمینتون و بسکتبال باعث تشدید مشکلات و بیشترشدن درد زانو می شود.
پرهیز از سرپا ایستادن، پرهیز از دوزانو و چهارزانو نشستن و استفاده از توالت فرنگی از دیگر توصیه های بسیار مفید و گاهی ضروری است. اگر مجبور هستید برای طولانی مدت سرپا بایستید، مثلا هنگام ظرف شستن، توصیه می شود زیرپایی به طول حدود 20 سانتی متر زیر یکی از پاهای خود قرار دهید.
پیاده روی با کفش مناسب روی سطح صاف به مدت نیم ساعت در روز توصیه می شود. مطمئنا کوهنوردی، بالارفتن یا پایین آمدن از پله ها و پیاده در سراشیبی یا سربالایی مضر است.
در این میان ورزش ها و نرمش های خاصی وجود دارد که می تواند تاثیرات بسیار مفیدی در کاهش درد زانو داشته باشد که می توانید با مراجعه به متخصص مربوط، آن را آموخته و هر روز تکرار کنید. یکی از این نرمش ها که باعث قوی شدن عضلات چهار سر ران و اطراف مفصل زانو می شود به این طریق است:
روی زمین یا صندلی بنشینید و زانوی خود را صاف کنید، سپس بدون آن که به روی مفصل زانوی خود فشار آورید پا را از ناحیه لگن خم و راست کنید و عضلات اطراف زانو را منقبض کنید. این حرکت را چندبار تکرار کنید، بعد از مدتی تاثیر شگرف آن در کاهش درد زانو را حس خواهید کرد.
مصرف بیشتر کلسیم و ویتامین D نیز توصیه ای مهم، بویژه به خانم ها پس از سن یائسگی است. روزانه حداقل نیم ساعت آفتاب گرفته و این توصیه را در جلوگیری از پوکی استخوان و کاهش درد جدی بگیرید.طب سوزنی نیز یکی از روش های بسیار مفید در کاهش درد و التهاب مفصل زانوست که در بسیاری از موارد، می تواند بدون ایجاد هیچ گونه عارضه جانبی جایگزین مسکن یا کورتون ها با عوارض جانبی فراوان شود.
اکثر ما وقتی تبلیغات تلویزیونی و مجلات را در مورد روش‌های سفید کردن دندانها می‌بینیم به فکر می‌افتیم که در این زمینه اقدامی بکنیم و در نتیجه لبخندی زیبا داشته باشیم اما گاهی نگران اثرات سوء این روش‌ها هستیم.
در این مقاله چند روش طبیعی و غیرشیمیایی برای سفید کردن دندانها ارائه شده که درعین حال این گونه اثرات سوء را نیز ندارند. این روش‌ها عبارتند از:
این دو خوردنی حاوی سلولزهای رشته‌ای هستند که مانند یک مسواک طبیعی می‌توانند به آرامی و بدون ضرر، دندانها را تمیز و سفید کنند. این خوردنی‌ها اثر رنگدانه‌های ناشی از مواد غذایی را از روی دندانها پاک می‌کنند.
این ماده کاملا طبیعی و غیرسمی که ترکیبی از مولکول‌های اکسیژن و آب است و می‌تواند به شیوه‌ای بی‌خطر دندانها را پاکسازی کند و برای بهداشت و سلامت کلی دندانها نیز مفید است. روش استفاده از آب اکسیژنه این است که پودر 3 درصد آن را در آب شیر به مقیاس 50-50 حل کرده و هر شب قبل از خواب دندان‌هایتان را با این محلول بشوئید. پس از چند هفته متوجه خواهید شد که دندان‌هایتان سفیدتر و روشن‌تر شده‌اند.
این میوه خوشمزه و پرطرفدار تابستانی به دلیل اینکه حاوی ماده‌ای موسوم به اسید مالیک است درسفید کردن دندانها نقش موثری دارد. برای بهره‌مند شدن بیشتر از این خاصیت توت‌فرنگی هفته‌ای یک بار دستورالعمل زیر را انجام دهید:
- ابتدا یک عدد توت‌فرنگی را با یک قاشق غذاخوری جوش شیرین ترکیب کنید تا یک خمیر قرمز رنگ حاصل شود. این خمیر را روی مسواک قرار داده و آن را مدت 5 دقیقه روی دندان‌هایتان بگذارید.
- برای جلوگیری از پوسیدگی دندانها پس از 5 دقیقه با یک مسواک استاندارد، دندان‌هایتان را بشویید تا هرگونه قند طبیعی از روی دندان‌هایتان پاک شود.
این دو سفید کننده طبیعی دندانها که غیر معمول‌تر از بقیه موارد هستند می‌توانند رسوبات روی دندانها را تاحد زیادی برطرف کرده و دندانها را درخشان‌تر کنند شما می‌توانید به نوبت هر یک از آنها را به طور خشک یا به صورت پودر ترکیبی با یکدیگر روی دندانها بگذارید.
- و بالاخره می‌توانید از جوش‌شیرین استفاده کنید برای این منظور می‌توانید 6 قاشق غذاخوری جوش‌شیرین را با 1/3 قاشق غذاخوری نمک، 4 قاشق چای‌خوری گلیسیرین و 15 قطره روغن نعنا یا دیگر روغن‌های گیاهی تازه کننده بازدم ترکیب کنید این ترکیب را به مقادیر کم هر وقت که می‌خواهید دندان‌هایتان سفیدتر شوند روی آنها بگذارید و بعد از مدتی دهانتان را بشوئید.
سوءهاضمه بیماری بسیار شایع و آزاردهنده‌ای است که تعداد زیادی از افراد جامعه را مبتلا ساخته و گرچه بیماری بدخیمی نیست، ولی شناخت ماهیت آن و راه‌های درمان برای عموم بسیار مهم است.
تعریف این بیماری که اصطلاح پزشکی آن دیس پپسی است، این است: مجموعه مشکلاتی که یک فرد به دنبال خوردن غذا پیدا می کند. این مشکلات شامل درد شکم، احساس پری زیاد، احساس نفخ و زیادی گاز در شکم می شود.
واضح است که هر فردی وقتی پرخوری می کند، این علائم را پیدا می کند و در این حالت به آن بیماری سوءهاضمه اطلاق نمی شود. به این ترتیب مواردی که با خوردن یک غذای عادی فرد علائم پیدا می کند، باید مورد بررسی و درمان قرار داد.
علت های اصلی این بیماری شامل زخم معده و اثنی عشر، فلج معده و کولیت عصبی هستند که در ادامه توضیح داده می شود.
زخم معده که بیماری شناخته شده تمام جوامع است، به دلیل اثر تخریبی اسید معده روی لایه داخلی معده و اثنی عشر ایجاد می شود.
مهم ترین علامت این بیماری، دردهای شکمی به دنبال غذا یا ساعاتی بعد از غذاست. زخم های دوازده که شایع تر است، معمولا دردهایشان دو ساعت بعد غذا شروع می شود و گاهی با غذا خوردن تسکین پیدا می کند.
عارضه مهم این بیماری خونریزی معده است. در آلودگی معده به میکروب هلیکوباکتر علت اصلی این بیماری است و درمان اصلی از بین بردن این میکروب است. در کنار این درمان با انواع داروهای خنثی کننده اسید معده نیز در کنترل بیماری اهمیت دارند.
روده تحریک پذیر که به آن کولیت عصبی نیز گفته می شود یکی دیگر از بیماری های شایع است. در این بیماری روده ها از نظر ساختمانی مشکلی ندارد.
علامت اصلی این بیماری درد شکم، بخصوص قسمت زیر ناف است که به طور متناوب (مثلا سه روز در طول یک ماه) ایجاد می شود و همزمان علائم زیر نیز وجود دارند:
1 ـ درد معمولا با اجابت مزاج بهتر می شود.
2 ـ شروع دردها با تغییر اجابت مزاج (اسهال یا یبوست) همراه است.
3 ـ قوام مدفوع معمولا متغیر است.
در این بیماری غذا مدت خیلی طولانی در معده باقی می ماند و فرد دچار احساس سیری و پری معده می کند.
این احساس ناخوشایند را همه ما در زمان بیماری های ویروسی سخت تجربه کرده ایم که در بسیاری اوقات همراه با تهوع و استفراغ بوده است.
فلج معده چه موقتی و به دنبال بیماری های ویروسی شایع یا داروها رخ دهد و چه این که به دنبال بیماری مزمن و دائمی مثل دیابت بروز پیدا کند باید درمان شود.
خوردن غذاهایی با حجم کم، خوردن غذاهای آبکی و نرم و پرهیز از خوردن غذاهای چرب که مدت بیشتری در معده باقی می مانند باعث بهبودی نسبی می شود.
همچنین بهتر است از خوردن غذاهای دیرهضم و سنگین مثل آنها که دارای حبوبات هستند، پرهیز کرد. تحرک بدنی و پرهیز از نشستن و بویژه دراز کشیدن یا خوابیدن بعد از غذا باعث بهتر شدن این عارضه می شود
مویز و کشمش از گروه خوراکی‌های با طبع گرم است که مصرف روزانه و مرتب آن می‌تواند به تقویت حافظه کمک کند.
واقعیت این است خوراکی های با طبع گرم به علت مغذی بودن، ضعف و ناتوانی اعضای بدن همچون قلب، کبد، مغز و سیستم تناسلی را تامین می کند و با احیای نیرو، اثر بخشی خود را در افراد با مزاج متعادل و گرم بهتر از افراد سردمزاج نشان می دهد. اما سوال اینجاست کشمش مقوی تر است یا مویز؟ چگونه می توانیم بهترین نوع کشمش و مویز را انتخاب کنیم؟
به حبه های درشت خشک شده انگور سیاه، مویز گفته می شود. در واقع مویز همان کشمش است که از نظر درشتی و رنگ سیاه متفاوت، ولی از نظر خواص پر قدرت تر و کامل تر از کشمش و انگور سبز است. مویز در اثر خشک شدن، خواص خود را از دست نمی دهد و حتی اثر نیروبخش آن بیشتر می شود. معمولا مویز تهیه شده از انگور قرمز مجلسی یا انگور شاهانی و انواع پرگوشت و بی دانه، بهترین و پرخاصیت ترین نوع مویز است. هر چه رنگ بنفش یا سیاه مویز بیشتر باشد قدرت آن در جلوگیری از آلزایمر زیادتر است. ترکیبات موجود در مویز می تواند از غلظت خون کاسته و به ارتجاعی بودن رگ ها کمک کند و خون را با سرعت و نیروی بیشتری در سیستم تناسلی به حرکت درآورد. به پمپاژ قلب و عملکرد کبد کمک کرده و گرمی و حرارت را در سرتاسر بدن پخش کند. به دلیل داشتن ویتامین های گروه B از شدت استرس روابط جنسی می کاهد و با تقویت مغز و اعصاب سبب افزایش قدرت فهم و درک و انگیزه می شود. به دلیل غنی بودن از ریزمغذی ها برای کودکان در حال رشد و دانش آموزان میان وعده تنقلی مناسب، اما بسیار پرکالری است.
به میوه رسیده و خشک شده ارقام مختلف انگور بی دانه یا دانه دار ،کشمش گویند. کشمش آفتاب خشک، سایه خشک، تیزابی و انگوری از جمله کشمش هایی است که این روزها در بازار به فروش می رسد. کشمش آفتاب خشک به کشمش پلویی هم معروف است و کیفیت و قدرت بالا و طعم خوبی دارد. رنگ سرخ، ملاک تشخیص این کشمش از انواع دیگر آن است.
کشمش سایه خشک نوعی کشمش است که رنگ آن تغییر نکرده و سبز باقی می ماند. انگورعسگری به این روش خشک می شود و ارزش تغذیه ای آن بالاست.
کشمش تیزابی به وسیله تیزاب خشک می شود. این ماده از طعم و بو و کیفیت کشمش می کاهد و دوز زیاد آن سرطانزاست. رنگ کشمش، زرد مایل به قهوه ای خرمایی است. این کشمش به دلیل روغن موجود در تیزاب سطحی چرب و نیمه براق دارد و این ملاک مناسبی برای تشخیص آن است.
کشمش انگوری به تیزاب آغشته و با دود گوگرد خشک می شود. رنگ آن زرد کهربایی مایل به قهوه ای روشن است و به دلیل ترکیبات گوگردی فشار مضاعفی بر کلیه ها تحمیل کرده و برای سلامت مضر است.
فشارخون بالا روزبه‌روز شایع‌تر می‌شود و این روزها دغدغه بسیاری افراد است. دارو می‌تواند به تنظیم آن کمک کند، اما عوارض‌جانبی این داروها ریسکی است که شاید خیلی‌ها نکنند. بهترین و سالم‌ترین راه‌ها همیشه راه‌های طبیعی هستند که در طولانی‌مدت فواید بسیار دیگری نیز برای سلامتی دارند.
• سردرد
• تنگی نفس
• تار شدن دید
• سرگیجه
اکثر اوقات فشارخون بالا هیچ علامت و نشانه خاصی ایجاد نمی‌کند و به همین دلیل است که به آن «قاتل خاموش» می‌گویند.
گیاهان و ادویه های متعددی وجود دارد که باعث رقیق شدن خون می شود. در واقع بسیاری از مواد غذایی که مردم مصرف می کنند، حاوی ماده رقیق کننده خون است. مواد غذایی حاوی سالیسیلات ، اسید چرب امگا3، میزان بالای ویتامین E یا آنتی بیوتیک رقیق کننده طبیعی خون به حساب می آید. البته اگر داروی رقیق کننده خون مصرف می کنید، بهتر است قبل از مصرف هر نوع گیاه یا ادویه برای رقیق کردن خون، با پزشک مشورت کنید. اگر قرار است عمل شوید، جراح را از داروهایی که مصرف می کنید، آگاه کنید. زیرا در بیشتر موارد مصرف هر نوع دارو یا گیاه یا ادویه دارویی را 2 هفته قبل از جراحی باید متوقف کرد. گیاهان یا ادویه مفید برای رقیق کردن خون عبارت است از: دارچین: این ادویه رقیق کننده خون است. شوید: اگر چه این گیاه به عنوان رقیق کننده چندان مطرح نیست اما مصرف زیاد آن همزمان با برخی داروها می تواند واکنش ایجاد کند. سیر: قرن هاست که از این گیاه رقیق کننده خون به علت خاصیت درمانی که دارد، استفاده می شود. ریشه شیرین بیان: این گیاه رقیق کننده خون است. زینکوبیلوبا: علاوه بر افزایش گردش خون، مانع از لخته شدن خون می شود. زنجبیل: اگر چه از این گیاه بیشتر برای رفع حالت تهوع استفاده می شود اما رقیق کننده قوی خون نیز به حساب می آید. چای کوهی: این گیاه در صورت مصرف با برخی داروها به حد خطرناکی باعث رقیق شدن خون می شود. به نقل از خراسان
